Gönderi

280 syf.
8/10 puan verdi
Merhabalar. @Helininevreni sayesinde okumuş olduğum ve çokça severek okuduğum bir kitapla geldim. Rövşen beyin kalemi ile tanışmama vesile olan bu kitap beni yeri geldi tebessüm ettirdi, yeri geldi hüzünlendirdi sonlarına geldiğimde ise bayağı bir ağlattı. Ağlatan yerlerden birisi de Willy'nin babasından aldığı mektup oldu. Kitabın dili hafif, anlattığı şeyler çok güzeldi. Sağlığın kıymetini hastalık gelmeden, mutluluğunun güzelliğini üzüntüyle karşılaşmadan anlamanı saylayacak kadar güzeldi. Willy ve Wisam unutamayacağım iki karakter oldu. Willy annesinden psikolojik şiddet gören bir çocuktur. Annesinin istediğini yapsa bile annesinden şefkatli, Willy'i mutlu edecek, Willy ile ilgilendiğini gösterecek tek bir tepki alamaz. Annesi Willy'e böyle davrandıkça Willy babasına daha yakın olur, ondan duyabileceği en ufak bir güzel söz için elinden gelen en iyisini yapmaya çalışır. Babası ile araları iyiyken annesi ile babasının arasında yaşanan bir olaydan sonra babası da Willy'den uzaklaşmaya başlar. Çünkü karısına duyduğu öfkeyi oğluna yansıtır. Willy ise babasının uzaklaşması üzerine daha da zorlu bir psikolojik durumun içine girer. Zaten yalnız olan bir gençken daha da yalnızlaşır. Bu yalnızlığı evlendiği zaman da devam eder. Bunun sebebi ise aslında çocukken annesinden gördüğü psikolojik şiddet ve öğrendiği bir gerçektir. Çünkü Willy bu gerçek yüzünden hep 'benim yüzümden' olarak düşünür. Ta ki çalıştığı yer olan Anderson onkoloji hastanesinde tanıştığı Lübnanlı genç Wisam'a kadar. Wisam tebessüm etmeyi asla bırakmayan, etrafına pozitiflik saçan bir gençtir. Willy ile olan arkadaşlığı biraz onun sayesinde gerçekleşir. Willy'e mutlu olmayı, geçmişten koparak ana odaklanmayı öğretir. Willy ve Wisam'ın arkadaşlığını okumak isteyen herkese tavsiye ederim kitabı.
Bu Şehirde Kimse Yok mu?
Bu Şehirde Kimse Yok mu?Rövşen Abdullaoğlu · Destek Yayınları · 20201,701 okunma
·
34 views
RA okurunun profil resmi
O öfke her zaman farklı hedeflere kayar, huyudur.
Hayriye okurunun profil resmi
Kesinlikle. İnsanoğlu öfke karşısında eli kolu bağlı kalıyor ve sonunda da geri dönüşü olmayan pişmanlıklar yaşıyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.