Büyük Türkistan alimlerinden Kadı Vahdettin Fuşenci, bir gün kalenin üstünde silahları ile Moğol süvarilerini izliyordu o sırada kader ayağının sağlamlığını zayıflattı ve kalenin burcundan hendeğe doğru düştü. Hendeğin içinden de Moğol süvarilerinin bulunduğu yere doğru yuvarlanmaya başladı. Süvariler bunu görünce Kadıya doğru koşmaya başladılar. Normal şartlarda Kadının ölmesi gerekiyordu fakat ona hiç bir zarar gelmemişti. Moğol ordugahında bu olayı gören Cuci Han askerine seslendi; Onu buraya sağ getirin zarar vermeyin. Bu söze binaen askerler onu alıp Cuci'nin huzuruna getirdiler. Cuci Han bakın yaralanmış mı dedi askerler kontrol etti ama burnu dahi kanamamıştı. Bunun üzerine Cuci Han sordu: Sen kimsin cin misin, peri misin, melek taifesinden misin yoksa sen Tengrinin sıfatlarına mı maliksin? Kadı ise: Ben aciz bir kulum ama ben düşerken benimle birlikte olan bir şey vardı dedi. Cuci Han bu neydi diye sorunca, Kadı, bu yüce padişahın gözleri üstümdeydi ve Allah bu gözlerin hatrına beni sağ ve sağlam bıraktı dedi. Cuci Han bu sözden çok etkilendi, sen akıllı bir adamsın atamın yanında sana mutlaka bir iş vardır dedi ve onu Moğol büyüklerinden birine emanet ederek Ulu Han'a göndermesini emretti. Kadı Fuşenci Cengiz Han'ın huzuruna vardı ve onunla iyi bir bağ kurdu onunla Türkistan tarihi ve İslam dini hakkında konuştu. Cengiz Han bir gün ona yaptıklarının ve hikayesini dilden dile anlatılacağını o hırsız Harizmşah ile mücadelesinin unutulmayacağını söyledi. Kadı bunun üzerine büyük bir cesaretle, Hikayeleri insanlar anlatır, siz yüce hükümdar insan bırakmadınız anlatacak insan olmazsa hikayelerin ne önemi var insan ola ki hikayeler baki kalsın dedi. Cengiz Han bu söz üzerine elindeki ok ve yayı fırlattı yüzünde hiddet hakim oldu arkasını döndü. Kadı bu halin hayır olmadığını anlamıştı ömrünün bittiğini düşündü kader çizgisi Cengiz Han'ın kılıcı ile kesileceğine emindi. Fakat Cengiz Han ona döndü ve dedi ki: Ben seni akıllı bir adam bilirdim aslında aklın yokmuş, idraki kuvvetli sanırdım pek idrakin de yokmuş. Harizmşah bir hırsız o bir padişah değil, eğer padişah olsaydı tüccarlarımı öldürmez ve mallarımı çalmazdı. Ben onun uğursuz askerlerinin atlarının ayak bastığı her yeri yok edeceğim ona itaat eden herkesi de yok edeceğim. Benim hikayemi dünyanın geri kalanında hüküm süren krallar ve onların halkları anlatacak benim tarihim onların dilinde olacak şimdi git buradan çık. Bunun üzerine canının bağışlanmasından mutlu olan Kadı Moğol ordusundan gizlce ayrıldı ve uzaklaştı.
·
10 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.