Sözün yine hep aşktan yanaysa sevgilim sen sakla bir kaçağı
Belki yorgun ve yaralıdır hâlâ ölüm basmıştır son sığınağı
Sus ve sadece dinle sessizliği perdeleri çek ışıkları söndür
Bir selam bir haber gönderir belki sesleri hiç duyulmayan dostlar
Bir cigara sar bitlis tütününden bir çay demle sonra, anısı kalsın bekle başında onun sabahadek
Belki demin sana böyle sığınan yapayalnız ve öylesine yorgun kimliği duvarlarda kalan bir kaçak