Meriç'e kırgınım. Sevgilisinin âdi bir ihanetine uğramış masum, vefakâr ve aşık bir genç kız gibi/kadar kırgınım.
Jurnal (2), Meriç'in yasak aşkına mektuplarıyla başlar. Kafka'nın Milena'ya mektupları bile gözümde bu kadar kirli değildir. Meriç benim dünyaya açılan kapım. Dünyaya, yani kitaplara, yani tüm insanlığa. Aşkının mektuplara yansıyan azametinden önce ihanetinin balçığı çarpıyor gözüme. Meriç artık dünyaya değil güvensizliğe açılan ilk kapım. Tüm insanlığı kuşatan yüce bir gönül sadakatten nasibini almadığı sürece küçülmeğe mahkumdur. Cemil Meriç tanıdığım en yüce ikinci yazar, birincisi kelamın sahibi. Meriç'e kırgınlığım ona hayranlığımdan. Hayranlık, yani aşk. Ona hâlâ hayranlık duymam affedeceğim anlamına gelmez.