İnsan, son birkaç yüzyılda bilimsel ve teknolojik açıdan muazzam işler yaparak hem hayatını birçok açıdan kolaylaştırdı hem de evrene bakışını kökünden değiştirdi. Oldum olası istediği ölümsüzlüğe belki ulaşmadı ancak yaşam süresini eskilere nazaran oldukça yukarıya taşıdı. Eskiden bir insanın dünyası, yaşadığı köyüyle sınırlıyken şimdi aynı
Kitabın konusu adından da anlaşıldığı üzere "Körlük". Bütün insanlar bilinmeyen bir sebepten ötürü kör olmaya başlıyor, salgın düşüncesiyle ilk kör olanlar karantinaya alınıyor, ardından bütün dünyada elektrikler kesiliyor, sular kesiliyor, her yer yağmalanıyor, anlayacağınız kaos meydana geliyor. Jose Saramago Körlük romanında tam olarak aktarmak istediğini kitap içerisinden bir alıntı ile söylemek istemiş kanımca. Alıntı aynen şöyledir, “ aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktır. “ ne güzel özetlemiş. Oysa ki, umudun bittiği yerde cesaret başlar. Ve romanın gelişme bölümünü okuyunca gerçek mücadeleyi, bencillikleri, bembeyaz görmeye rağmen hayatta kalma savaşını, örgütlenmeleri hayalimizde canlandırmamak neredeyse imkansız. Adı sanı bilinmeyen bir kaotik dünya, kişilerin sıfatlarıyla anıldığı, herkesin kör olduğu dehşet dolu dünyaya, sadece tanıklık eden ayrıca tek gören bir kadın. Sonunda her türlü mücadelenin tek önermesi yine kitabın içinden doktor sıfatındaki karekterin alıntısıyla bu kadar muhteşem bitebilirdi bir kitap. Aynen şöyleydi,” Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, gördüğü halde görmeyen körler. Keyifli Okumalar...
Bu kitap hakkında ne yazsam, kitabı nasil anlatsam bilmiyorum. Çünkü ne söylesem yetersiz, eksik kalır bu kitabın mükkemmelliğinin yanında.
Öncelikle şunu söylemeliyim, son zamanlarda okuduğum en etkileyici, en çarpıcı kitaplardan biriydi benim için. Yazarın üslubuna, fikirlerine, kurgu gücüne, sanki olayları yaşıyormuşuz gibi anlatışına hayran
Nasıl da körelttik duygularımızı
Merhaba kitapsever dostlarımHer satırında merakınızı biraz daha arttıracak bir eser ile karşınızdayımOkuduğunuzda bana hak vereceğinizi umuyorumÖncelikle kitapta nokta ve virgül dışında herhangi bir imla kuralı kullanılmamış ve herhangi bir ismede yer verilmiyor.Yazar kitabı bize sıfatlarla anlatıyor, bu yönüyle enterasan bir kitap.İnanılmaz kurgu ve etkileyeci bir üslubu var.İlk sayfa da bizi bekleyen söz "Bakabiliyorsan; Gör
Görebiliyorsan; Gözle".Kitap felsefi bir girişle karşılıyor okuyucusunu.Ayrıca kıssadan hisse veriyor bakın bizlere "Kör olmak istersen olursun" diye ,kitabın sonunda da diyor ki 'Sonradan kör olduğumuzu düşünmüyorum.Biz zaten kördük .Gören körler mi,gördüğü halde görmeyen körler mi ' diye.Yani manzara hep aynı değişmemiş,Görmeyen göz maalesef gören göze bir şekilde körlüğü bulaştırmış.Gözler ve kulaklar haksızlığa,ahlaksızlığa, adaletsizliğe kapalı.Görmemek için gözlerini kaçırıyor sürekli.Hakikati konuşacak dilleri,düşene uzatacak elleri yok maalesef
Bu kadar ipucu yeterli bence.Şimdiden iyi okumalar diliyorum arkadaşlar
Özel sebeplerden dolayı anca bitirebildiğim güzel kitap. Her okumaya fırsat bulduğum da acaba şimdi ne olacak diye merakla başına oturup okuduğum kitap. Yazar'a bu güzel eseri için teşekkür ediyorum. Herkesin okumasını tavsiye ederim. Yazarın da dediği gibi '' Sonradan kör olmadığımızı düşünüyorum, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler. ''
Asıl zor olan, insanlarla birlikte yaşamak değil onları anlamak.
•
Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler. (s.330)
•
Evet gerçekten bu kitap hakkında inceleme yazmak niyetinde değildim. Çünkü bitirince sanki kafam uçmuş gibiydi, normal bir şekilde düşünemiyordum. Kafam karmakarışıktı. Biraz kendime zaman verdikten sonra,
'gerçekten bir şeyler yazmalıyım, bu