Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
Kitabın konusu etkileyici, farklıydı benim için. Kitapta bütün insanların kör olmasıyla birlikte ne hale gelecekleri nasıl hayata tuttunacakları ve nasıl bir vahşetin içine doğru sürüneceklerini konusunu ele alıyor. Bir kişi hariç Doktorun karısı o hem insanları örgütlemesi, direnişi, beraberliği savunmayı, elinden geldiği kadar insanlara yardım etmeyi amaçlıyor. Sondaki yaptığı bencil hareketini saymazsak tabii:) Kendimi hep Doktorun karısının yerine koymaya çalıştım acaba ben bu durumla, bu vahşetle nasıl başa çıkardım diye…Ben de kör olmayı ister miydim? Bu vahşeti, bu pisliği rezilliği görmeden sadece hissederek yaşayarak…Sonraki Görmek kitabını ileride sabırsızlıkla okuyacağım. Filmini de bugün ya da yarın izlemeyi düşünüyorum. •Neden kör olduk, Bilmiyorum, belki bir gün nedenini öğreniriz, Ne düşündüğümü söyleyim mi sana, Söyle, Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.
Körlük & Jose Saramago
•1998 Nobel Edebiyatı Ödülüne sahip olan ve Jose Saramago'nun en bilinen kitaplarından olan körlük, bilim kurgu ve düşünce edebiyatının ürünüdür.
•İnsanlığın, toplumsal bir probleme dönüşen körlük sayesinde kaosa girmesi ile beraber, insanların nasıl bencilleşebileceğini, değer yargılarını ve ahlak duygularını nasıl yitirebileceğini,
‘’Bakabiliyorsan , gör . Görebiliyorsan , fark et .’’
‘’Bence biz kör olmadık , biz zaten kördük , Gören körler mi , Gördüğü halde görmeyen körler.’’
Bu iki cümle aslında kitabı çok güzel özetliyor . Biri kitabın ilk cümlesi , diğeri kitabın son cümlesi .
Kitap aniden sebepsiz yere kör olan bir adamla başlıyor . Tabi bu körlük aslında bulaşıcı bir körlük olduğunun sonradan farkına varıyorlar ve ilk etapta kör olan bazı insanlar karantinaya alınıyor . Bu karantina aşamasında kör olan insanların beraber yaşadıkları olaylara bakarsak duygularımızın , acılarımızın , sevinçlerimizin , üzüntülerimizin gözlerimiz de olduğunu , gözlerimiz görmediğinde bir hayvandan farksız olduğumuzu anlıyoruz . Gene aynı zamanda insanların görme duygularını kaybettiğinde artık onları tanımlayan isim ve soyisimlerin artık bir önemi olmadığını görüyoruz. Zaten kitapta tek bir insan ismi olmadığını görüyoruz . Karakterleri yaptıkları işle , dış görünüşüyle veya insanlara yaşattıkları olaylarla tanımlıyor yazar .
José Saramago~Körlük
Körlük, José Saramago 'nun okuduğum ilk kitabı. Yazar kitapta ülke ve karakter adına yer vermiyor. Karakterlere ilk kör, ilk körün karısı, hırsız, doktor, doktorun karısı, şaşı çocuk gibi adlarla hitap ediyor. Ayrıca kitapta nokta ve virgülden başka noktalama işaretinin kullanılmaması biraz durumu zorlaştırıyor. Kimin ne söylediğini çoğu zaman
Adı Bilinmeyen bir ülkede, adı bilinmeyen bir adam kör oluyor. Sonra o adam herkese bulaştırıyor hatta bütün ülke kör oluyor ve sistem çöküyor filan falan...
Eee bu kadar mı? ;)
Eğer bu kitabın yazarı, demokratik söylemleri sebebiyle ülkesini terketmiş hatta aforoz edilmiş Saramago ise, TABİİ Kİ HAYIR!
İster Sistem eleştirisi deyin, ister
“Ne düşündüğümü söylememi ister misin, Söyle, Sonradan kör olmadığımızı düşünüyorum, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.“
Araba kullanan bir adamın trafikte aniden kör olmasıyla başlayan kitap sizi hemen hikayesine dahil eder…
İnsan olmanın iyi kötü hallerini bulursunuz kitapta… Kitabın örgüsü çok gerçekçi. Akıcı dili sayesinde yazım kurallarının olmamasından etkilenmezsiniz…Tasvirler muhteşem, kitabı okumaz yaşar, onlar gibi kör olursunuz. Kahramanların isimleri yoktur, sıfatlarıyla tanırsınız onları. Bu kitabı daha özel yapmış bence… İçinde derin mesajlar var okurken düşündürür, farkındalığınızı artırır.
Örgütlenmenin her zaman önemli olduğuna dikkat çekmiş. Sadece bakmanın yeterli olmadığını, bakarken görmek, hissetmek, farkına varmak,gördüğünü anlamlandırmak gerektiğini vurguluyor.İnsanın aslında bakar kör olduğunu;etrafın,doğanın,çevresindeki insanların,sistemin kendisine dayattığı kuralların farkına varmadan sadece yemek içmek için yaşadığına dikkat çekiyor….Hayatı anlamlı kılmak için manevi, kişisel, toplumsal körlükten kurtulmak, hayatın farkına vararak yaşamak , bakmak, baktığını anlamak gerek diyor. Siyasetin, devletin, dinin toplumun bize öğrettiği kuralları sorgularken düşünün, körü körüne yaşamayın mesajını veriyor…
İyilik-kötülük, ahlak-ahlaksızlık, vicdan-vicdansızlık, güçlü-zayıf çatışma halindedir kitapta... Konusu yüreğinizi sızlatıp, canınızı yaksa, ruhunuzun bir yerlerinde iz bıraksa da... ufkunuzu açacak bir kitap….
Kesinlikle okunması gereken muhteşem bir kitap…..
Körlük — Jose Saramago
Körlük — inceleme
Jose Saramago Körlük romanında tam olarak aktarmak istediğini kitap içerisinden bir alıntı ile söylemek istemiş kanımca. Alıntı aynen şöyledir, “ aslında körlük, umudun tükendiği bir dünyada yaşamaktır. “ ne güzel özetlemiş. Oysa ki, umudun bittiği yerde cesaret başlar. Ve romanın gelişme bölümünü okuyunca gerçek mücadeleyi, bencillikleri, bembeyaz görmeye rağmen hayatta kalma savaşını, örgütlenmeleri hayalimizde canlandırmamak neredeyse imkansız. Adı sanı bilinmeyen bir kaotik dünya, kişilerin sıfatlarıyla anıldığı, herkesin kör olduğu dehşet dolu dünyaya, sadece tanıklık eden ayrıca tek gören bir kadın. Sonunda her türlü mücadelenin tek önermesi yine kitabın içinden doktor sıfatındaki karekterin alıntısıyla bu kadar muhteşem bitebilirdi bir kitap. Aynen şöyleydi,” Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, gördüğü halde görmeyen körler...”
#körlük
#josesaramago
#kırmızıkedi
#edebiyat
Kitabın henüz 100. sayfası yeni bitmişti ki kitapla ilgili bir yorumda bulundum. Aslında kitabın bana hissettirdiği bir düşünceydi bu yorum. Son sayfasına geldiğimde ise bu düşüncemin aynısı yazmaktaydı. "Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük. Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler." Bazı yazarlar insanın ruhuna nokta atışı yapıyor. Jose Saramago ilk defa okumama rağmen ben de bu hissi uyandırdı.
"Neden kör olduk, Bilmiyorum, bunun nedeni belki bir gün keşfedilir, Ne düşündüğümü söylememi ister misin, Söyle, Sonradan kör olmadığımızı düşünüyorum, biz zaten kördük, Gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler"
Körlük
Kör değilim. Ama yanımdakine muhtacım. Güçlü olan bu gerçeği unutur mu? Göz vicdanın bekçisi midir? Güçlü olan muhtaçlığı unutmadığı sürece mi ahlaklıdır?
Uzun zamandır roman okumamıştım. Bir kaç bölümü geçince bu sorular aklımda döndü durdu. Yazarın olayların içine serpiştirdiği görüşler, ahlaki değerlendirmeler romanı, salt bir konu olmaktan çıkarıp, yaşama dair kavrayışlara dönüştürdü benim için. Empati kurmanın imkansıza vardığı bir çerçeve Körlük. Sınırları zorlayan bir iğrençlik, ahlaksızlık ve kötülük. İnsanların seçme özgürlüğü varken, iyiliğe yatkın olmayan taraflarının baskın olmasının sonuçları tahmin edemeyeceğim noktalara ulaştı. Son bölümlere doğru tabiri uygunsa okuduğum şeyin ‘kör dövüşü’ olmadığına dair kavrayışım netlik kazandı. “Bence biz kör olmadık, biz zaten kördük, gören körler mi, Gördüğü halde görmeyen körler.” Oysa dünya benzer yaşanmazlıkta hem de biz bunu görürken.
Son olarak şunu belki dipnot olarak eklemeliyim. Kitapta karakterler var,adları yok fakat onları tanımlayan sıfatları var.
-gözü siyah bantlı yaşlı adam
-doktorun karısı
-göz yaşı yalayan köpek
-kör muhasebeci
Çeviri kitaplarda karakterleri tanımak zor olabiliyor. Bu şekilde hiç zorlanmadım hatta çok daha kolay oldu. Yazarın, roman içerisinde başka biçemsel güzellikleri de mevcut.