Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
136 syf.
·
Puan vermedi
Görmezden gelinenler...
Eşek kadar oldum ama halen ; Adıma imzalanmış, bana emanet edilmiş yeni bir kitap geldiğinde, hızlı hızlı her tarafını karıştırırım. Üç beş yerinden bir şeyler okurum. Tadına bakarım. Beni çekiyor mu? Koklarım beğendim miydi de öperim. İşte bu kitap da onlardan biri.
Ne çok atasözü , deyim vardır değil mi eşeğe benzetilerek nitelendirilen.
Feda etmeyelim, feda edilmeyelim ..
Feda etmek; bir şeyi gözden çıkarmak, bir şeyi bir şeyin uğruna vermek... Feda etmek, dışarıdan çok masum görünen bir sözcük. Ama bir de Nihan Kaya'dan dinleyin feda etmenin hazin öyküsünü.. Çok sevdiğim yazar yine muazzam kalemi, hikaye anlatıcılığı ile müthiş bir esere imza atmış. Görmezden gelinenler, sesini duyuramayanlar, korunamayanlar için dile gelmiş sesler, sözcükler...
"İçinizdeki çocuğun sizden başka hiç kimsesi yok!! Anladınız mı hiç kimsesi! Siz onu korumazsanız hiç kimse korumaz o çocuğu sizin yerinize"
"Fiziksel değil ama ruhsal doğumumuza tüm dünya karşı. Yine de doğuyoruz. Onlara rağmen doğabildiğimiz kadar varız bu hayatta."
"Bizi herhangi bir şey için feda eden biri, bizi seviyor olabilir mi? Bizi feda edebilen birinin sevgisi, gerçek sevgi olabilir mi?"
"Bu dünyadaki en görünmez acılar, bir çocuğun çektiği acılardır."
"Dünyada hiç kimse, bir başkasının hislerinden mesul değildir. Çocukların hisleri hariç..."
"Var olmak ve yaşamak birbirinden ayrı şeyler. Yaşama hakkımıza hemen herkes saygı duyuyor. Ama var olma hakkımıza saygı, çok daha az rastlanan bir şey."
"Evet, hayatta kaldık..Ama hayatta kaldık diye... ölmedik mi?
Öldük, ölüyoruz ama her gün yine yeniden köklerimizden doğuyoruz. Yaşamanın tekrar tekrar kendini doğurmak olduğunu, içimdeki çocuktan başlayarak her çocuğun korunması gerektiğini ve bunu ancak bizlerin yapabileceğini hatırlattığın için çok teşekkür ediyorum canım yazarım..
216 syf.
·
Puan vermedi
Kitaptan önce Apartheid sisteminden söz etmek istiyorum.
Apartheid Rejimi ; Güney Afrika’da 1948'de Ulusal Parti’nin iktidara gelmesiyle " ırk ayrımına " resmî kimlik kazandıran bir rejimdir. 1948 - 1990 yıllarında politik rüzgarını estirerek birçok insanın ten rengi(siyahi) gerekçe gösterilerek çeşitli işkencelere uğramasına hayatını kaybetmesine ya da yurtlarından kovulmasına sebep olmuştur.
Bu kitap devletin yasama gücünü "sömürü ve baskı aracı" olarak işlevselleştirdiğini anlatmak üzere kurgulanmış, İmparatorluk diye anılan hayali ülke üzerinden Güney Afrika'nın kara kaderine beyaz ellerin parmak izlerini, resmi olarak(!) çıkaramasa da, edebi yolla belleklere kazımayı hedeflemiştir.
Bu anlamda çok etkileyici bir kitaptır.
Bazı insanlar haksız yere acı çektiğinde, derdim kendi kendime, "acılarına tanık olanların kaderi bunun utancını hissetmektir." Duygusuyla adaleti sorgulayan bir yargıcın günlüklerinden dinlediklerimiz, insan olarak ayrışmanın, ayrıştırıcı olmak için de insanlıktan çıkmanın portresini çizer.Barbar olarak nitelendirilen kesim aslında halkın yerlisi ve toprağın sahibi iken, sistemin zoruyla nasıl ötekileştirildiğine okuru da tanık eder.
Kitap iç monologlarla ilerlerken karakterlerin tüm yönleri taraf tutmaksızın işlenir burada insana dair her şey sorgulanır.Bireyin belleğinden sistemin ruhuna uzanan yolculuk esnasında görünenler ,cama ters açıdan yansıyanlar, anlam kazanamayanlar ya da görmezden gelinenler üzerine...ürpertici bir seyir.
Yazarın yalın üslubunun ruhunuzda karmaşa yaratacak bir güce dönüşeceğini de ekleyerek hâla okumamış olanlara tavsiye ederim.
Esen kalın
10/10 puan verdi
"bütün hayvanlar eşittir. bazı hayvanlar daha çok eşittir."
doğrusu "çok güzel bir kitap, herkese tavsiye ediyorum" gibi fuzuli cümleler kurmak gözümde çok alçaltıcı bir yer edindi bu kitapla. bu cümleleri kurmanın o hayvanlardan bir fark bırakmadığı da uzunca bir süre beynimde yankılandı. herkese tavsiye etmem. çok güzel bir kitap değil, çok doğru bir kitap. o kadar doğru ki okudukça beynime bir balta gibi indi görmezden gelinenler. belki bir distopya değil fakat onlardan daha yakıcı. umutsuzluk mu? hayır, tam tersine belki de bir ümit. bir şeyler düzeltilemese de görmenin vereceği bir ümit. dillere pelesenk olmuş sistem açıkları, dilime değil zihnime inanılmaz bir güçle kazındı. sanırım bu kadar zekice ve ustaca bir şey insanlıktan beklemiyordum. ele aldığı konu birçok düşünürün gözünden incelenmiş bir konu, sokağa çıktığımız anda bile milyonlarca teori ortaya atabileceğimiz nitelikte geniş bir çapı var fakat bu kadar naif ve cesur bir eleştiri gözümdeki yerini daha da üstlere çıkarmıştır kitabın. anlaşılan şeylerden çok daha fazlası anlatılmaya çalışılmış, kitap değil hazineler barındıran bir bahçe diyorum bu yazımlara. sonra aklıma "bütün bahçeler kilitli, anahtar tanrıda kaldı" dizeleri geliyor, bu kadar zor olmamalı ama bu kadar zor. insanlık mutsuzluğa talip, anlatılar uzayda bir ses. sonra nietzsche bir kere daha yürürlüğe giriyor, bütün gerçeklerde, zerdüşt hariç değil.
"ben bu kulaklara göre ağız değilim"
Farklılıklari farketmek ve anlamak üzerine
Hey! Sana sesleniyorum sana. Evet evet sizler. Sana da diyorum Türk. Sen de Kürt. Arap Fars. . Sizleri de unutmadım. Dar pantolon giyen Fransız. Şuradaki asalatten bahseden İngiliz. Tarihinden dem vuran İtalyan sana da sesleniyorum. Sen de sanayici Alman. Ooo kimler varmış daha . Felsefeciler,filozoflar bölgesinden Yunan. Ama hepinizi
Nihan Kaya’dan yine meydan okuyan bir kitap
“İmgeye hapsedilmiş her şey puttur. Kimseye onun putuna tapacağıma dair söz vermedim ben” diye başlıyor her şey.
Görmezden gelinenler, sesini duyuramayanlar, korunamayanlar için yazmış tüm satırlarını. Din, aile, cinsiyet ve cinsellik gibi tabulaştırılan her şey için haykırıyor adeta. Hacer’in,