Kader bizleri görünmez kılar.
Ve artık ben de bir kadavrayım.
Üzgünüm anne. Üzgünüm Tanrım.
"Bana en hüzünlü gelen şeylerden biri; sonbaharda veya kış mevsiminde hâlâ dolu olan yüzme havuzlarıdır. Boşaltılmamış havuzlara baktığımda gördüğüm tek şey ise yalnızlık olur. Öylesine yalnızdır ki, bir zamanlar sahip olduğu her şeyi kaybetmiştir ve şimdi üstüne düşen kurumuş yapraklara bile razı olur. Çürüyene kadar üzerinde misafir eder onları. İçi görünmez, yosunla kaplıdır her yeri. İşte onlar yosun değil de yalnızlıktır aslında. Yalnızlık zamanla çürütür içini..."
Sayfa 317
Her ne düşünüyorsan, onları milyonlarca başka insan da düşünüyor.
Varlık aleminde görünür ve görünmez her şey insana aşıktır. Her şey sessiz bir vurgunlukla şu özleyiş yalvarışını okur: “ Beni anla, beni yen, beni kullan. Yaradılışın mânâsına kavuşmaklığım senin eline verilmiştir, ademoğlu beni hasretime ulaştır, senin zafer anıtında ben malzeme olayım...”
Sayfa 260 - Kubbealtı YayınlarıKitabı okudu
