Siyasi görüşünüzü nasıl tanımlarsınız?
Benim siyasi görüşüm tamamen Kemalizim'dir. Hem de en koyu haliyle! Çünkü Kemalizim eşittir akılızim demektir. Bu kadar basittir. Bazen bana "Atatürk hala gerekli mi bize?" diye soruyorlar. Diyorum ki "Atatürk adını silip yerine akıl yaz, bir daha sor. Akıl gerekli mi? Akıl ne kadar gerekliyse Atatürk de o kadar gereklidir." Burada maksat Atatürk'ü anlamakta ve bu da daimi güncel bir ihtiyaçtir. Atatürk,"Benim manevi mirasım bilim ve akıldır!" diyor.Anlamalıyız ki Kemalim'in bir kitabi ve defteri yok. Bu da demek oluyor ki takip edeceğin kurallar da yok. Kemalizm'in bir tek kuralı var: o da "Aklını kullan!"
Sayfa 106Kitabı okudu
Felsefenin gerçek görevi, dünyayı değiştirmek değil, anlamaktır.
Sayfa 10
Umman'ı bir gün göreceğim. Bu onu son görüşüm olacak. Gülhane Parkı'nda bir adamla yürüyecek. Onu değişmiş bulacağım. Biraz daha olgun, biraz daha yuvarlak yüzlü ve mutlu. Tavuskuşlarının önünde konuşacaklar. Ben az ileride bir bankta oturuyor olacağım. Onları seyredeceğim. Güzel ellerine bakacağım; hala seramikler yapıyor mudur diye soracağım kendime. Kuğuların yanına gidecek, bir çocuk sevinciyle seyretmek için beyaz kuşları. Yanına yaklaşacağım, gözlerine bakacağım. "O adam ben olabilirdim," diyeceğim, bir çınar ağacına yaslanıp ona bakan adamı göstererek. "Saçlarını iyice büküp bir omzuna bırakan, güzel şeyler yaparken dünyayı unutan Umman'ı hala seviyorum," diyeceğim. Son cümleyi belki de söylemeyeceğim. Hiçbir şey anlamayacak Yıllarca düşünüp duracak sözlerimi.
"O bakımdan benim, Doğan olarak görüşüm, tüm değişimlerin temelinde bilincin yattığı. Bilinçte meydana gelen değişimleri, insanın yaşamında meydana gelen diğer tüm değişimlerin anası olarak görüyorum. "
Sayfa 264Kitabı okuyor
"Sonra yavaş yavaş mantığım değişti. hatta dünyaya bakışım, eşyayı görüşüm, insanları anlayışım değişti. bunlar bir günde olmadı. çok güçlükle ve adım adım oldu. hatta çok defa bana rağmen oldu. fakat oldu."
Her Okura Tavsiye Ettiğim O Uygulama!
YouTube videomda bu uygulamayı neden ve nasıl kullanabileceğinizden bahsettim, her yakın arkadaşıma şiddetle tavsiye ettiğim uygulama, her özelliğine bayılıyorumm.
Daha detaylı görüşüm için: youtu.be/6_Y6kt5FVqY?si=... 'a bakabilirsinizz.
İki olasılık var; ya yapacaksın ya da yapmayacaksın. Benim samimi görüşüm ve dostça tavsiyem şudur; ister yap ister yapma, her ikisinden de pişman olacaksın .
Soren Kierkegaard
Onsuzluk
Bugün günlerden yağmurlu bir cumaydı. İşten çıkmış otobüste kafamı cama dayayıp "çok eski şarkı" isimli müziği dinliyordum. Sözlerinde "iznin olmadan hala seviyorum seni" geçiyordu. Evet, onun izni olmadan hala onu seviyordum. Onu "kafamda dönüp duran plaklar" gibi çalıp duruyordum adeta...
Sanki bedenime tüm
Şişman zenci adamlar şarap fıçısıyla dolu bir odada
Mahzenin krallarının bacakları titriyor
Sallanıyorlar, sendeliyorlar, masayı yumrukluyorlar,
Süpürgenin sapıyla fıçıya vuruyorlar,
Sinan’ın hemen yanında yatan ikinci ölünün başucuna götürdüler. Onu da otlann üstüne arkaüstü uzatmışlardı. Hemen tanıdım: Kadir’di.
Ah, hiç aklıma gelmezdi Kadir’in öleceği. Sinan’ı düşünmüştüm de, Kadir’in ölebileceğini hiç getirmemiştim aklıma.
Nasıl da hemencecik paniğe kapılırdı.
O tepede onu son görüşüm geldi gözlerimin önüne: Yün başlığını yanlarından kıvırıp kalpağa benzetmişti. Ateş ediyordu. Yere çömelmişti. Hafifçe yana kaykılmıştı. Ağzındaki o tek altın di şi de, güneş vurdu mu ışıldardı.
«Kadir mi bu?» dediler.
Onun da yüzünde Sinan’ınki gibi çok rahat, çok sakin bir görünüm vardı. O da uyur gibiydi.
Çıplak bir uykuda. Sanki kollarıyla Karlo’sunu, o pek sevdiği silâhını tutuyor gibiydi. Belli ki Karlo’suyla ölmüştü.
«Kadir,» diyebildim.
Alp’le Sinan yanyana yürüyorlardı şimdi.
Sinan’ ın aksaması daha azalmış gibiydi. O çıplak tepeye doğru gidiyorlardı.
Birden o tepeden de üstlerine yaylım ateş başladı.
Alp, Sinan’a iki adım kala birden sarsılıp öne doğru bükülüverdi. Boynunu tutuyor, topar lanmaya çalışıyordu. Yarayı boynundan almış olmalıydı. Gidip Sinan’a tutunmayı denedi. Sinan, bir kolunu Alp’in beline sardı. Alp’in bir kolu da Sinan’ın omuzundaydı. Birlikte sürükleniyorlardı şimdi, iki yaralı.
Ve birbirlerinden kopup düştüler yere. İkisinin de düştükleri yerden ateşe başladıklarını gördüğüm anda, sırtıma inen dipçikle son görüntü de siliniverdi.
Bu onları son görüşüm oldu: Alp karşıki çıplak tepeye, Sinan bizden yana ateş ediyordu.
Sinan’ın altıncı duygusu çok güçlü. Her zaman tanık olmuşumdur buna. Yollarımız ayrılırken vedalaştık. Bir daha görüşemeyeceğimizi bilir gibi sıkı sıkı sarıldı öptü bizleri. Dağda da öyle yapmış, öyle ayrılmış arkadaşlarından. Nitekim bu sezgisi doğru çıktı, gerçekten Sinan'ı son görüşüm oldu bu. Nurhak’ta vuruşarak öldü.