Gövdelerin Gecesi
herkes öyle yalnız ki yalnızlığı bilen yok
ve insanın insana uzun cehenneminde
kendi yüzüne bakacak kadar güzel değil hiç kimse
Sayfa 80Kitabı okudu
Bir yanda en uzun gün
Öbür yanda yeni ay
O memeler kadar birbirinden uzak bellekte.
Aralarında yıldızlı gecenin boşluğu
Hayatın kabaran dalgası.
Harman yerlerinde atlar
Dörtnala ve ter içinde
Serilmiş yatan gövdelerin üstünde.
Her şey üzerine geliyor
Ve bir an için güzel bulduğun bu kadın
Eğiliyor, artık dayanamıyor, diz çöküyor.
Her şeyi öğütüyor değirmen taşları ve yıldız yapıyor.
En uzun günün gecesi.
Gövdelerin Gecesi
"dünya beni acıtacak kadar büyümüş, demek için
küçük yalnızlığını dünyaya bağışlayan,
bakışlara kalplere kurulmuş aynalarda
herkes öyle yalnız ki yalnızlığı bilen yok
ve insanın insana uzun cehenneminde
kendi yüzüne bakacak kadar güzel değil hiç kimse"
Sayfa 80Kitabı okudu
Gövdelerin Gecesi
dünya beni acıtacak kadar büyümüş, demek için
küçük yalnızlığını dünyaya bağışlayan,
bakışları kalplere kurulmuş aynalarda
herkes öyle yalnız ki yalnızlığı bilen yok
ve insanın insana uzun cehenneminde
kendi yüzüne bakacak kadar güzel değil hiç kimse
Gövdelerin Gecesi
ben kendimi sevseydim cinayetler işlerdim