Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Kuzgun
*Polisiye
*Gizem
*Gerilim
*Hackerlar
*Genç kurgu
Herkese selam
Herkesin yalayıp yuttuğu ama benim çok daha yeni okuyup bitirdiğim Kuzgun kitabıyla geldim bu defa. Bu kadar geç okuduğum için bir tık üzgünüm, gerçekten bir cevher kaçırmışım... Asla abartmıyorum, gerçekten çok güzel bir kitap.
Ada Korkmaz, gündüzleri Carpe Diem adındaki bir
Yaşadığımız gerçekliğin makineler ya da bizden üstün bir ırk tarafından kurgulandığı senaryolar her ne kadar geçmişte bilimkurgu ürünleri sayılsa bile bugün bilimin durduğu noktada çok da uzak ihtimaller olarak görünmüyor gözümüze.
Bu senaryolar arasında Matrix her ne kadar kendi dalında özgün bir kurgu ortaya koymamış olsa da makineler tarafından üretilen gerçekliği işleyen filmlerin arasında kafamızda yer edinen, kült filmlerinden biri.
Matrix filminin kendince bir analizini yaptığı bu kitapta Slavoj Zizek Neo İsa mıydı yoksa Sokretes mi gibi tartışmalardan uzak kalarak Gerçek ve gerçeklik algısının filmdeki işlenişi üzerine duruyor. Neo Matrix'ten Zeon'un bulunduğu evrene ilk uyandığında M'orpheus' Gerçeğin çölüne hoş geldin' Neo ifadesini kullanıyor kendisine. Kahramanımız makinelerin ürettiği varsayılan, sanal bir dünyada yaşamını sürdürdüğü için uyanışı sırasında şok geçiriyor ki bu da bize gerçeğe nüfuz eden kişinin şok etkisi ile karşı karşıya kalışını anltıyor esasında. Gerçek ve gerçeklik arasındaki ayrım Matrix ve Makineler dünyası arasındaki ayrıma benzese bile Neo Gerçek'i her yakalamaya çalıştığında bilinçdışı bir süreç gibi ondan uzaklaştığını yani Zeon şehrinin bulunduğu evrenin de bir başka üstün güç tarafından üretilen bir gerçeklikten ibaret olduğunu gözlemliyoruz.
Hülasa kitap genel olarak lacan'ın Gerçek kavramı ile filmin yeniden okunması üzerinde duruyor. Meraklıları için göz ardı edilmemesi gereken bir eser olmuş.
Sakın bir söz söyleme... Yüzüme bakma sakın!
Sesini duyan olur, sana göz koyan olur.
Düşmanımdır seni kim bulursa cana yakın,
Anan bile okşarsa benim bağrım kan olur...
Dilerim Tanrı'dan ki, sana açık kucaklar
Bir daha kapanmadan kara toprakla dolsun,
Kan tükürsün adını candan anan dudaklar,
Sana benim gözümle bakan gözler kör
Siyasi görüşleri yüzünden 1972 yılında İsviçre’ye giden Zülfü Livaneli, ilk göz ağrım diye adlandırdığı bu kitabı 1974 yılında yazmaya başlamış. Fakat zamanında karakterlere kendini fazla yakın bulduğundan dolayı yazmaya ara vermiş. Bunun sebebini okurken çok net anlayabiliyoruz. Ara ara yazmaya devam etmiş ancak 2001 yılında tamamlayabilmiş.
İlk
İnsanlığın Böceğe "Dönüşüm" Trajedisi
Dostoyevski'nin Karamazov Kardeşler kitabında Schiller'in "böceklere şehveti" dizesini Mitya okurken Alyoşa'ya hepimizin içinde bir böcek var der ve bunun karamazovluk yönü üzerinde durur. Ne kadar ilgili olması bir yana bu böcek metaforunu okuduğum zaman Kafka'nın Dönüşüm adlı eserini hatırlamış ve ikinci bir okuma isteyi olusmuştu.
Kitap beklentilerimi pek karşılamadı hiç tatmin olmadım.Subjektif bir şekilde yorumlamaya ve özetlemeye çalışacağım.
Öncelikle kitabın spoiler vermesi bir sonraki sayfalara olan merakımı azalttı.Yazar bir sayfada Kürtlerin ne kadar iyi olduğundan bahsederken diğer bir sayfada Kürtleri ötekileştiriyor, söylenenlerin birbiriyle çelişmesinden ziyade
