Şu tarafta biraz birikmişliklerim var Şu tarafta biraz delirişlerim Yorulmak haz vermiyor kaç senedir Kaç sene daha sürer bu serzenişlerim Bir yol biliyorum Yürüdüğümüz bu yılların adı Kabarmış bir karmaşıklık Ömürle borcumuz başladı Insan diyorum Nedir insanın lakabı ? Kaçış, saklanmak ve görmek Hepsi tek kalıp, göz kararı Sahi, çok yürüdük Çok yorulduk, iştah kalmadı Peki kimindi bu "çok" kararı ? Kime göre hayatımız az kaldı... 🍃
Annemden sorduğum her yemeğin tarifini anlatırken hep 'göz kararı' koydum demesinde ki göz kararının aslında 'deneyim'olduğunu sonun da gec de olsa anladım aslinda her şey tecrubeyle ögreniliyor bizler de toyken daha hayatla yuzlesmemişken baskalarının yasadıklarında gordugumuz duydugumuz vesayri şeyleri taklit ederek yaşıyoruz bu da bir nevi hazır tarif almak gibi ama hayatın içine girip sorumluluk aldığın zaman gerceklerle ve acılarla olgunlaşıyorsun ve artık sende tecrube kazanarak kendi 'gönül kararına' göre yoğurup şekillendirerek yaşıyorsun hayatını..
"Sevdiğim herkes pahasına beni kurtarmaya çalıştın! Beni kendine saklamak istediğin için her birinin acı çekip ölmesine göz yumdun."
"Seni sevdiğim için!"
"Bu sevgi değil!" Sesimin dağın zirvelerinde yankılanmasına izin verdim. Ağaçlar öfkem karşısında titredi. Kökleri ayaklarımın altındaki dünyanın temellerini sarstı. Rüzgâr uludu ve fırtınalar ufukta toplandı. Konuşmasına fırsat vermeden, "Sevgi bir seçimdir," diye sözlerime devam ettim. "S-sen bana sahip olmak istedin. Benim ne hissedeceğime bakmaksızın beni kendine saklamak istedin. Bu kararı kendi başıma vermeme bile müsaade etmedin ve kasabamız, insanlarımız şimdi senin bencilliğin yüzünden acı çekiyor. Eğer amacına ulaşsaydın dünyamıza olabilecekleri düşünmek bile tüylerimi ürpertiyor."
Sayfa 47 - Luella ve LukeKitabı okudu
