Bir şey oluyor ve biz o şey öylesine oldu sanıyoruz;oysa o şeyin olması için küçük küçük birçok başka şey oluyor.
Sevdik kendimizi, sevdik ki güzeldik zaten Yaradan'dan ötürü...
Bazen de her şey geçer gider, bir bahara takılır kalır bizim bakışlarımız.
"Uçurtmanın ipinin kopma ihtimali insanların korkusudur; ne uçurtmanın böyle bir endişesi vardır, ne gökyüzünün."
Her gurbetin içinde bir vuslat,
Her kavuşmanın içinde bir ayrılık gizli.
Uzaklığın içinde büyüyen bir yakınlık,
Yakınlığın içinde çoğalan bir hasret gizli...
Gözağrısı / Gökhan Özcan
Aslı var mı bütün bu yaşadıklarımızın?
Bütün bu içlenmelerin, bütün bu kıvranmaların, uzaktan daha da uzak noktalarda, solmaya yüz tutan bir gül goncası gibi dalgınlaşıp gitmelerin...
Aslı var mı bütün bu azalmaların?
Hiç durmadan kendine düğümlenip kalmaların...
Belki de akla gelen ihtimallerin en güçlüsü sizsiniz!
Belki de değilsiniz!
Söyleyin kimsiniz siz, kimsiniz?
Kulaklarımızı mı kapasak şimdi bütün bu seslere, duyabilmek için yeniden kendi biricik sesimizi?
Yutulmuş bir zehir gibidir paylaşılmayan her heyecan. Ve her yeri aydınlatmıyorsa içimizdeki kıvılcım, sadece bir yanılsamadır.
Süslü yalan, cazibesiz gerçeği alt etmekte zorlanmaz.
Gerçeğin, aşkla ve heyecanla çatışarak ayakta kalabildiği bir zamanda yaşıyorduk. Tarihin değil, insanın ahir zamanındayız.
Yılmadık, yorulmadık, çerçeve içine aldık bütün onurlu yaralarımızı. O yaralar ki bizi kanımıza, canımıza bağlıyor.