O, bu yurtların gözbebeği idi. Ve elbette gözbebekleri herşeyi görür ama kendisini göremez..
Sayfa 11
"Kendine hoşça bak, çünkü âlemin özüsün sen...
Kâinatın gözbebeği olan insanoğlusun sen...”
Şeyh Galip
İnsan, ne yaman bir yapı insan! Akıl gücüyle ne soylu bir varlık! Düşünme yetenekleri ne sonsuz! Duruşu, kımıldanışı ne anlamlı, ne güzel! Ne melekçe davranışları, ne tanrıça kavrayışları var! Evrenin gözbebeği insan!..
Sayfa 223 - Shakespeare, HamletKitabı okudu
gözbebeği: İnsanlarda yuvarlak, hayvanların çoğunda ise dikine elips biçiminde olan gözbebeğinin çapı, irise gelen ışığın miktarına göre değişir. Karanlık ve uzaklık büyütür gözbebeğini; aydınlık ve yakınlık küçültür. Yani bu kararsız çember, ışık varsa küçülür, ışık yoksa büyür. Yakına bakarken de küçüldüğüne göre, yakın olan aydınlıktır, aydınlıktadır. Uzağın payına karanlık düşer. Zaten karanlığı kimse yakınında görmek istemez.
Âşık olunca da büyür gözbebeği; demek ki âşık olunan hep uzaktadır. Aradaki mesafenin verdiği acıyı azaltmak için, maşuka “Gözbebeğim!” diye hitap edilir.
"Peki şimdi ağlıyor musun diye sorma, ağlamıyorum. Yazı bitince ağlayacağım. Gözlerimden yaş, retina, gözbebeği, şu,bu ne varsa akana kadar ağlayacağım. En son ruhum akacak ve susacağım. İnsanın ruhu gözünden akınca hiçliğe erişir ve artık ağrı, yara, sızı acıtmaz olur."
Sayfa 44Kitabı okudu
Kendine bir hoşça bak; alemin özüsün sen; varlıkların gözbebeği olan insansın sen.
Şeyh Galip
Sayfa 236 - Remzi Kitabevi - 1997Kitabı okudu
