Gözler/Eller/...Ve Kalpler
"GÖZLER
Kiminin ışıl ışıl,akan sulardan duru
Kiminde ümitsizlik,kiminde binbir soru
Kiminde ela,kara;kiminde mavi,yeşil
Benimse aradığım bir çift göz şefkat dolu...
ELLER
Kimisi mendil sallar varsa giden ellere
Kimisi göğe açık dua takar dillere
Kiminde maşa ateş-kiminde kazma kürek
Uzatın sarılayım nasır dolu ellere...
...VE KALPLER
Kiminde erişilmez dağdan tepeden yüksek
Kiminin gül çiçekli,kiminin koca tümsek
Kiminde kin,ihtiras;kiminde sonsuz sevgi
Oysa benim hasretim kalp değil,yürek görmek..."
Bütün ruhlar siyaha batmış silinmiyor.Kenetlenmiş eller yok hala.Yok yine birbirini tamamlayan kalpler.Sonsuzluğa bakan o gözler şimdi dipsiz karanlığa bakıyor.Gülümseyen dudaklar kilitlenmiş ve kurumuş sanki suya küsmüş gibi.
İnsan hem aydınlıktır hemde aydınlık
İnsan hem aydınlıktır hemde karanlık
Nasıl da kirlenmiş ruhlar
Kalpler, gözler, eller ve diller
Karanlığa hapsolmuş insanoğlu
Aydınlık sonu gelmez bir zindan da
Kurtuluş ister bir damla aşk
Kirlenmemiş bir kalp, göz, el ve diller
Sonu gelmez bu ızdırabın
Yol yok ne kadar kaçsam
Ne kadar arasam
Hep bir çöküş işte
İnsan hem aydınlıktır hemde karanlık
Yaşarken çoğu zaman karanlıkta
Gelmezsin hiç aklıma
Herşey yabancı ve yalancı olur çünkü
Bir damla yağmur damlasında
Patlar ruhumun en derinlerinde gizlenen özlem
Aydınlık galip gelir o an
O an gelsen sarsan bedenimi
Bir dokunuş ve içten gelen bir öpücük
Öylece durdursan zamanı o an....