*Gözleriniz bayım gözleriniz..
Gözlerinizin kahvesinden bir tutam koyun ömrüme de kırk yılın hatrına sizde kalayım...*
Ama bayım,
Anımsadıkça ölen bir bedenim var sizi
Siz nereden bileceksiniz?
Elleriniz sonbahar
Gözleriniz biraz yaz
Siz bilmezsiniz bayım!
Onursuz yaşamak,
Onursuz yaşamak her gün ölmektir biraz......
Aykırı olan ben değilim
Ahlaksız olan sizin zihniyetiniz
Yırtık urbanımda leke yok
Lekeli olan sizin gözleriniz bayım.
Lisbeth Salander
Hiç bir yere gitmeyen, istasyonu olmayan, çok vagonlu, uzun bir yolcu treninin makinistiyim ben.
İnsanlar gelir, binerler. İnsanlar tuhaftır, hiç bir yere gidemeyeceklerini bile bile neden binerler benim trenime, anlayamam.
Anlamak için, laf aramızda, çaba da göstermem.
Ağırlarım onları. Tutkularını, isteklerini kamçılar, sonra karşılar,
"Neden orada dikilip duruyorsunuz bayım, gözleriniz yerinden fırlayacak gibi?"
Sayfa 73 - Venedik YayınlarıKitabı okudu
