“Gülümsediğin her an dünyam nasıl aydınlanıyor bilir misin?
Duyduğum sesler gördüğüm yüzler dahada güzelleşiyor.
Hiç bilmezdim kuşların bu kadar güzel cıvıldadığını,
Hiç bilmezdim ağaç yapraklarının bu kadar gür olduğunu,
Hiç bilmezdim derelerin böyle hırçın aktığını.
Senden önce hiçbir şey bilmezdim sevgiye dair.
Bilemezdim sevmenin bu kadar güçlü,
Sevilmenin bu kadar cesur olduğunu.
Bilmediğim daha nice şey varsa hepsini öğrendim.
Seninle yeniden başlayan hayatımda,
Bilmediğim bir şey yok artık.
En çokta neyi öğrendim bilir misin sevgilim?
Seni her sabah yeniden sevmeyi.”
Ne kadar uzağa gitsem de, gittiğim her yerde benimlesin...
'Gidiyorum ama seni her an zihnimde taşıyorum! dedi; ‘Baktığım her şeyde varsın. Gördüğüm her insanda varsın. Gitmeme takılma, çünkü bundan sonra hep seninle kalabilmeyi mümkün kılabilmek için gidiyorum. Başka türlüsü mümkün olmadığı için gidiyorum. Gitmekten acı duyarak ve yokluğunu her an iliklerimde duyarak gidiyorum.’
Sayfa 47 - 3.baskı
Bazen hissettiğim
sürgüne gidip de geri dönmüş gibi hissediyorum kendimi, hem hancıymışım hem de ebedi göçebe, gördüğüm, duyduğum her şeyin yabancısıymışım, kendimden yaşlanmışım.
Can YayınlarıKitabı okudu
Senelik Şiir
Rüyalarımda gördüğüm özümdür benim.
Düş diye düşlediğim herşeyimi feda ettiğim,
Canımdan çok sevdiğim,
Gülüşümün ardında gülümdür benim.
Göğsümün içinde sakladığım,
Her daim acılarımla suladığım,
Elimle bile birgün olsun dokunamadığım,
İNNE MEİYE RABBİ SEYEHDİN, -Depresyon, sıkıntı, imtihân-
İnne meıye Rabbi, seyehdin
Bu ayeti celileyi dağlara taşlara haykırmak, her gördüğüm yere yazmak istiyorum; BÜYÜK HARFLERLE
"İNNE MEIYE RABBİ, SEYEHDİN..!"
Belki bir çoğumuz ilk defa işittik Rabbimizin bize böyle bir vahiy indirdiğini..
Belki yüzlerce mukabeleye gittik, defalarca kendimiz de okuduk ama birazdan ilk defa işiteceğiz..
Beni sevin diye nasıl olmam gerektiğini bilmiyorum. Ancak bilseydim de bu gördüğüm şey sevgi mi olurdu?
Sayfa 177
