AYDIN OLMANIN SIRRI :))
Hayatta gizli gizli iki şey istemişimdir: biri saçlarımın dökülüp alnımın açılmasını, Bir de gözlük takmayı. Bu ikisi, insanın aydın kişi gösterir. Kasap çırağını al, saçı dökülüp alnı açılsın, bir de gözlük taksın; üniversiteye doçent yap, gitsin.
hangi yazar bu
Bir yazar daima gözlük kullanır, saçını düzgün taramaz. Vaktinin yarısını her şeye öfkelenerek, diğer yarısınıysa bunalıma kapılarak geçirir.
Depresyondayken, olumlu olan her şeyi filtreleyen bir gözlük takmış gibi olursunuz. Bilincinize takılan her şey olumsuzdur. Bu zihinsel filtrenin farkında olmadığınız için her şeyin olumsuz olduğuna karar verirsiniz. Bu işlemin teknik adı "seçici odaklanma"dır. Sizi gereksiz
bir acıya sürükleyen kötü bir huydur.
Sayfa 57 - Psikonet Yayınları
KENDİ KENDİNİ DOĞRULAYAN KEHANET
Benlik bilinci, diğer insanlarla olan etkileşimi biçimlendirir. Bu biçimlendirme, yaşam boyunca sürer, ne var ki, çocukluk yıllarındaki yaşantıların etkisi daha ağır basar.
Kendini değersiz bulan kişilere rastlamışsınızdır. Bu kişilerin önemli bir bölümü oldukça zeki insanlardır. Fakat küçükken sürekli olarak kendilerinden daha zeki olduğu söylenen kardeşleri ya da arkadaşlarıyla kıyaslandıkları için, kendilerini "akılsız", "düşük zekâlı", "ahmak" bilerek büyümüşlerdir. Bazı kişiler de, küçükken arkadaşları tarafından alay edilerek koşullandırılmışlardır. Kimine "şişko" denmiş, kimine gözlük taktığı için "dörtgöz" adı verilmiştir.
Bazen hiç alınmaması gereken kararlar alır ,hiç yapmamamız gereken şeyler yaparız. İnsanları farketmeden de olsa üzer , hem onlara hem de kendimize zarar veririz. Bazen bu zararlar minimum duzeydeyken , zaman zaman da çok büyük hasarlar bırakır. Bizde ya da karşımızdakilerde. Bu hasarlar bazen fiziksel olurken ,boktan zamanlarda ruhuna zarar verir insanin. Kaybolmuş gibi hissetmene, hatta ölümü bile düşünmene sebep olur. Öylesine kötü hissedersin ki. Bir kelebek olsaydım keşke! Dersin. Dünya güzel ama bu kadar yaşamak bana göre değil. Keşke özgürce uçup, görmem gerekeni gördükten sonra olebilsem!dersin. Bazen fazla gelir yaşadıkların. Güneş sabahın habercisi olarak göğe yükselirken, nice kelebekler ölür ruhları zarar görmüş insanlar gibi. Tüm sahteliğin ortasında kaybolmuşken saklanmak,yok olmak hatta gitmektir belki yapılması gereken. Saklanmaya çalıştığında hemen görürler, sobelerler. Saklandığım duvarları bile onlar örmüşken, saklanmak bir çözüm değildir.Yok olmakta cazip gelmez çünkü yapılmaması gerekenler yapılmamıştır. Gitmek!! Kalmak için bir sebebin yoksa gidersin. Ama gitmeyi düşünürken atacağın o ilk adımda ayakların titriyorsa, henüz umut yok olmamış demektir.
