"ÜZÜLME!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki; sendeki derdi
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim”
buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır;
sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende
La Tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
Sendeki derdi nimet sayanlar da var.
Umudunu yıkma; Yusuf’u hatırla.
Dert nerede ise deva oraya gider.
Yoksulluk nerede ise nimet oraya gider.
Soru
“Kim alimleri (layıkıyla) karşılarsa, muhakkak ki beni karşılamıştır. Kim alimleri ziyaret ederse, muhakkak ki beni ziyaret etmiştir. Kim alimlerle oturursa şüphesiz o benimle oturmuştur. Benimle oturan ise Rabbimle oturmuş gibi olur.”
(Kenzu’l-Ummal, h. No: 28883)
*
Mümkünler dünyasında kiraz ağacı yapraklarının dökülmesiyle fezadan
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil
Adını son zamanlarda sıklıkla duyduğum bu kitabı, benim için çok değerli birinin hediye etmesi üzerine okudum. Hediye kitapların değeri bir başka oluyor, bilirsiniz. Başlarken bir teşekkür etmesem olmaz.
Ayşenur
Kitabımız oldukça ince, tek seferde okunabilen bir eser. Fakat içeriği o kadar dolu ki, hayatın acı gerçeklerini bir çırpıda
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
Üzülme!
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki; sendeki derdi
Gözyaşı dökebilmek ne büyük nimet gerçekten.. Gözlerinden yaş gelmeden ağlayanların acısını dindirebilecek bir su damlası yok.. Üzüntüler daha kuru ve daha acı...
Saramago'nun okuduğum ilk kitabı. Öyle etkilendim ki kitaptan; olay kurgusu, konusu, yazarın üslubu olağanüstüydü. Zaten biraz yazarın üslubunu biliyorsanız yer, zaman ve isim kullanmadığını da görmüşsünüzdür. Kitap hakkında yapılan yorumları biraz incelediğimde, yazarın nokta ve virgülden başka noktalama işareti kullanmadığı için kitabın
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman, “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!
“Derdim var” diyorsun;
Dert insanı Hak’ka götüren Burak’tır; sen bunu bilmiyorsun.
Sanma ki dert sadece sende var.
Şunu bil ki;
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), "Ben kırık kalplerdeyim"buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can? Gündüz gibi işıyıp durmak istiyorsan; Gece gibi kapkaranlık nefsini yak!..
"Derdim var" diyorsun;
Lâ tahzen! (Üzülme!)
İnsanlar senin kalbini kırmışsa üzülme!
Rahman: (c.c), “Ben kırık kalplerdeyim” buyurmadı mı?
O halde ne diye üzülürsün ey can?
Gündüz gibi ışıyıp durmak istiyorsan;
Gece gibi kapkaranlık nefsini yak !..
"bu ne haldir derviş? Neden ağlıyorsun?" Dedim gözlerimde uyku mahmurluğu ile
"Gözlerim dua kılıyor ey yoldaş! Gözler ağlamakla dua ediyorlar. Gözyaşı gönlümü temizliyor"