Ruhu biraz olsun anlayanlar sadece Doğululardır. Bizden önce geldiler ve bizden sonra da yaşayacaklar. Bizler, modernler; sürekli ve uzak yerlere seyahat etmekten neden vazgeçtik? Sonsuz bir geleceğin sonuçlarına tek bir yaşamda katlanıyoruz.
Sayfa 33
Felsefeye inanmak sağlıklı olmanın işaretidir. Sağlıklı olmayan, düşünmeye başlamaktır.
Sayfa 32
Kimileri hâlâ yaşamın bir anlamı olup olmadığını soruyor. Bu aslında yaşamın katlanabilir olup olmadığını sormaktır. Burada problemler bitiyor ve çözümler başlıyor.
Sayfa 30
Şarap insanların Tanrı' ya yaklaşmaları için ilahiyattan daha fazla çaba harcamıştır. Kederli sarhoşlar—ama başka türlü bir sarhoşluk mümkün müdür?— çileci münzevileri saf dışı bırakmıştır nicedir.
Sayfa 30
Ortaçağ ölüm duygusunu çok yoğun bir şekilde tanımıştır. Ama onu son derece sanatkârane bir biçimde varlığın mahrem dokusu içine dâhil etmeyi de başarmıştır. Ölüm karşısında kimse hile hurda yapmak istememiştir. Biz ise, ölüm bize hile hurda yapmadan ölmek istiyoruz.
Sayfa 28
Eskiler ölmeyi biliyordu. Ölümü küçümsemek bilgeliklerinin hiç değişmeyen idealiydi. Bizim için ise ölüm ürkütücü bir sürpriz.
Sayfa 28
Artık kimse ölümü düşünmüyor, kimse kafa yormuyor ölümü hakkında, bizi alıp götürdüğünde bile onunla meşgul değiliz.
Sayfa 28
Her acının sınırı daha büyük bir acıdır.
Sayfa 26
Gerçek anlamda bir hatırlamayı, her şeyi unutarak başarabiliriz ancak. Zayıf bir bellek zaman öncesi bir dünyayı bize ifşa eder. Adım adım belleğimizi boşaltarak kendimizi zamandan koparırız. Bu yüzden uykusuz gecelerde çok eski korkularımızı, hatırlamadığımız dünyaları tekrar yaşarız, sanki bir hatıra bizi yakalamış gibi..
Beni sadece davetsiz bir misafir gibi kabul eden dünyayı affedebilecek miyim?