Merhaba mete. Bu bir veda mektubu değil çünkü sana söylemiştim ben senin şarkilarında yaşamaya devam edeceğim. Hayat insanın isteklerinden bağımsız kendi başına akan bir Coşkun ırmak. O ırmağı ne kadar anlar,onun akışıyla ne kadar uyumlu olursan ,kendinlede o kadar uyumlu olursun. Mutluluğun ve başarının ilk adımı budur ama hayata uyum sağlamak boyun eğmek demek değildir. Pek çok insan hayatın kötülüklerine seyirci kalır ve sadece hayıflanır sen sakın seyirci kalıp hayıflananlardan olma . Kötülüklerin karşısına akıl ve cesaretle dikilen, onlarla savaşan sayısı az ama değerli insanlardan ol. Bazen insan bu zorlu mücadelenin içinde kendini kaybeder, aklı karışır, yolunu kaybeder işte böyle anlarda yol gösterecek bir güce ihtiyaç duyar. Gökyüzünde pırıl pırıl parlayan ve yerinden hiç oynamayan bir yıldız vardır mete. Ona çoban yıldızı derler. Yollarını kaybedenler ona bakar ve doğru yolu bulurlar. İşte akıl ve cesaret insanın içindeki çoban yıldızıdır. Aklına ve cesaretine sahip çık! Unutma sen bir sanatçısın! Sanat acılardan doğar. Acı çekmeyenler seni hiç bir zaman anlamayacaklar , kendini onlara anlatmak için çırpınıp zamanını boşa harcama. Sen bildiğin yolda yürü. Sen benim hayata verebildiğim tek ve en değerli eserimsin yolun açık olsun beni unutma .. :(
Güç maddesel bir şeydir. Bundan nasıl bir ahlak çıkabilir, bilmem. Güce boyun eğmek, bir istem işi değil, bir zorunluluk; olsa olsa bir sıkıntı işidir. Ne bakımdan ödev olabilir bu?
İnsan boyun eğmeye zorlanıyorsa, boyun eğmek zorunda değil demektir.
(...)
Öyleyse kabul edelim ki, güç hak yaratmaz ve insan ancak haklı güce boyun eğmelidir.
Acziyet ve güvensizlik hissinin bir neticesi olarak zuhur eden teslimiyet yeni bir güce, yeni bir güven sahasına dönüşmektedir. Allah'a ve O'nun planına inanmak, bize hiçbir şeyin telafi edemeyeceği ve yerine konulamayacağı bir güven hissi vermektedir. "Tüm kahraman ırklar kadere inanmıştır" diyor Emerson. Çünkü teslimiyet, yanılgı içindeki çoğunluğun düşündüğü gibi pasiflik demek değildir. Burada söz konusu olan "kadere fiilen boyun eğmek" değildir, çünkü kaderle ilişkimizin ancak ahlâki ehemmiyeti vardır. Teslimiyet insanın, tüm dünya karşısında ve öz faaliyetlerinin neticeleri karşısında takındığı bir iç tutumdur. Allah'ın iradesine teslimiyet, insan iradesine teslim olmamak demektir. Allah'a itaat etmek, insana itaat etmeyi bertaraf eder. Bu, insan ile Tanrı arasında, dolayısıyla insan ile insan arasında yeni bir ilişkidir.Bu yüzden kaderi kabul etmek, mümkün olan en büyük ölçüde kendini özgür hissetmek demektir. Fakat bu, kendi kaderini icra etmekle, bu kader ile uzlaşmakla kazanılan bir özgürlüktür. Gayretimizi ve mücadelemizi insani ve anlaşılır kılan şey, ona ölçülülük ve dinginlik katan şey, nihai sonucun elimizde olmadığı inancıdır. Bize düşen çaba göstermek ve eyleme geçmektir, netice Allah'ın elindedir.
Güç maddesel bir şeydir. Bundan nasıl bir ahlâk çıkabilir, bilmem. Güce boyun eğmek, bir istem işi değil, bir zorunluluk; olsa olsa bir sakıntı işidir.
Güce boyun eğmek iradi değil zorunlu bir tavırdır; olsa olsa ihtiyatlu bir davranış olabilir. Boyun eğmek ne anlamda bir görev olabilir?
Sayfa 19Kitabı okuyor
Batılı Ekonomi Anlayışı
Ekonomi nedir?
Ekonomi,
✓ Servetin üretiminin, yani iş ve iş tekniklerinin;
✓ Servetlerin tüketiminin, yani ihtiyaçların ve bunların tarihi gelişiminin;
*Servetlerin dağılımının, yani sosyal ilişkilerin ve bu dağılımın doğurduğu eşitsizliklerin incelenmesidir.
"Klasik" denilen kapitalist ekonominin ve Marksizmin ortak karakteri,
Sayfa 160 - PınarKitabı okudu
"Güce boyun eğmek, bir istem işi değil, bir zorunluluk; olsa olsa bir sakıntı işidir."
Sayfa 7Kitabı okudu