'BEN' LEKESİ
Çarşambaydı. Ya da cumartesi. Hatırlamıyorum. Kıştı ama. Kirpiklerim üşüyordu.
Asansörde karşılaştık onunla. Daha doğrusu, son anda kendini içeri attı aceleyle. Başka bir numaraya basmadı. Aynı kata çıkıyorduk demek ki. Kızıldı saçları. Toz gibi uçuşuyordu. Biraz ürkek, çekildi bir köşeye. Dokunsan kanatları dağılıverecek bir kelebeği
Yalnızca sevmek yetmiyor demek ki.
Bir elinde gül,
Diğer elinde kadeh ile geldin ey saki,
Bilemiyorum hangisini alayım,
Gülü mü, kadehi mi, yoksa seni mi..?
Suskun bir insanın yardım çığlığı dileme olan o "intihar girişimi."...
"İnsan, demek, kendi tabiatına çok aykırı gelen şeylere de alışabiliyor."
Ey can!
Sen bakmasını bil de
Dikende gül gör
Dikensiz gülü herkes görür.
İçinden doğru sevdim seni
İçinden doğru sevdim seni
Bakışlarından doğru sevdim de
Ağzındaki ıslaklığın buğusundan
Sesini yapan sözcüklerden sevdim bir de
Beni sevdiğin gibi sevdim seni
Kar bırakılmış karanlığından.
Yerleştir bu sevdayı her yerine
Yüzünde ter olan su damlacıklarının
Kaynağına yerleştir
Her zaman saklamadığın, acısızlığın son durağına
Gül taşıyan cocuğuna
