Gönül mü Kazanmak İstiyorsun ?
Azizim bil ki söz gümüşse daima sükut altındır;
Akıllı insandır ki, her gördüğünden ibret alandır
Arif kişi gerektiğinde konuşan, gerektiğinde susandır
Olur olmaz her yerde olur olmaz konuşan cahilandır
Eğer dost isen seversin dostunu hatası kusuru ile
Gül o zaman güldür yaprağı ve sert dikenleri ile
Herkes bir gün mutlaka sana varacak iyi kötü
Mevsim bahar olsa sözler sana mana bulsa
Gözler senle gülücük dolsa
Hasret sana beni sunsa
Dünya şenlik çalsa
Kavuşmaya ramak kalsada
Umutlara selam vermeye merhaba
Hüznün ile dünya
Gül'ün ile sevgi dolsada
Pencere,
Bir pencere yeter bana bir tek pencere
Bilince ve bakışa ve suskunluğa
İşte öylesine boy atmış ki ceviz fidanı
Anlatabilir artık genç yapraklarına tüm bir duvarı
Ve sor aynadan
Adını kurtarıcının
Ve işte senden daha yalnız değil mi
Ayaklarının altında titreyen yeryüzü?
Yıkıntı elçiliğini, peygamberler
Kendileriyle birlikte getirmediler mi çağımıza?
Ve yankıları değil mi o kutsal metinlerin
Bu patlamalar art arda
Bu zehirli bulutlar?
Ey dost, ey kardeş, ey herkes!
Yazın tarihini gül soykırımının
Aya vardığınızda!
Furuğ Ferruhzad
Hangi Günün Yüzyılıydı
Sancısını yaşıyorsun kaç
zamandır
Yeni bir güne sevinçle
başlamanın
Yoluna ışık tutan sözcükler
Var mı o günün ışıltılı
kanatlarında
Rüzgara dost olan soluklar
Kelimelere dökemiyordu derdini, görünce canının daha çok acıyacağını düşünüyordu. Kafasının içine yabancı bir madde girmişti sanki onu kusmaya çalışıyordu ama olmuyordu kafaya parmak atılmıyordu ki . Gönlüne dönüverdi sonra seni huzura erdirirsem düzelecek gibi hissediyorum, her şey sanki bir anda gül bahçesine dönecek en azından bunu düşünmek bir nebze de olsa huzur veriyordu. Gönül için dost gerekti. Ama dost öyle hemen bulunmuyordu ki birden gelen mutluluklar gibi gelmelisin ey dost diye seslendi. Gönlü beklemede, kafası ağır yükün altında öylece kaldı…
Gitme İstemem
Demek sen böyle salına salına bensiz gidiyorsun ey canımın canı.
Ey, dostlarının canına can katan,
Gül bahçesine böyle bensiz gitme istemem.
İstemem, ey gökkubbe, bensiz dönme
İstemem, ey ay, bensiz doğma.
İstemem, ey yeryüzü, bensiz durma
Bensiz geçme, ey zaman, istemem.
Sen benimle beraberken
Hem bu dünya güzel bana, hem o dünya
GÖNÜLLER KAZANMAK İSTİYORSAN
Gönül mü Kazanmak İstiyorsun Ey can Dinle bak sana ilk sözüm şu olsun
Azizim bil ki söz gümüşse daima sükut altındır;
Akıllı insandır ki, her gördüğünden ibret alandır
Arif kişi gerektiğinde konuşan, gerektiğinde susandır
Olur olmaz her yerde olur olmaz konuşan cahilandır
Eğer dost isen seversin dostunu hatası kusuru ile
Gül o zaman güldür
Gülşendeyim elde kadehim yar bana râmdır
Bir böyle gül için bana şâhlar gulamdır
Söyle bu gece bezmimize mum da gerekmez
Bu meclisimiz dost yüzü nûruyla tamamdır
Mey bizde helâldir ama ey serv-i gülendâm,
Sen yoksan eğer demde bize mey de haramdır
youtu.be/fU6NkO4f0QE?si=...