Beni candan usandırdı, cefâdan yâr usanmaz mı? Felekler yandı âhımdan, murâdım şem'i yanmaz mı? (Sevgili, cefası ile beni candan usandırdı, cefa etmekten kendisi usanmaz mı? Ahımın ateşinden gökler yandı, muradımın mumu hâlâ yanmaz mı?) Kamu bîmârına cânân, deva-yı derd eder ihsan Niçün kılmaz bana derman, beni bîmarı sanmaz mı? (Sevgili
Ben beni tüketen şeylerden kaçmasını hep bilmişimdir. Yoksa mayamı nasıl korurdum.
Reklam
Her şey sanki uzağımdaydı. En uzak derin bir yerdeymişçe duruyordum olanlara karşı.
Önemli olan kötülüğü bile güzel taşıyabilmektir. Bu da ancak soylulukla olur.
Reklam
Dibe çökelen acı, köşelere sığınarak ağladığım anlarda gene büyüyordu.
İnsan kendi katının kurallarına sıkıca bağlı kalıp savunmazsa, yenilgi kesindir.
Eskiden, olanlardan ilgiyle ya da öfkeyle söz ederdim, sonraları, otuzuma vardığımda, öfkemde taşmamayı öğrendim; sevincimde de durulmayı.
…Bu saçma düşünceler beni öldürecek. Oysa yaşayacağım.
Reklam
Başkalarının yoksulluğu üzerine şato kurulmaz.
Hayat hiç kimse için kolay yaşanmıyor? Bir yoksulluk mudur korkulacak olan?
Bana dünya yıkılıyormuşçasına aşırı gelen bu gürültüleri, kimsenin duymamasına şaşıyordum.
İnsan çok küçükken, masallarla, korkularla dolu düşünceleri seviyor.
İnsana kolay kolay değerinin karşılığını vermezler. İstesen de alamazsın.
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.