Elimizden kitaplarımızı alarak bizi yalnız bıraksalar neye uğradığımızı şaşırır, kayboluruz. Artık neye katılacağımızı, neye dayanacağımızı, neyi sevip neyden nefret edeceğimizi, neye saygı duyup neyi aşılacağımızı bilemeyiz. Bize insan olmak bile yük gibi geliyor; başka bir deyişle etiyle kemiğiyle insan olmaktan utanıyoruz, ayıp geliyor. Simsegel insan olacağız diye ıkınıp duruyoruz. Biz ölü doğmuşuz.