Gülten Güngör tekrar paylaştı.
Kadınların kaburgadan yapıldığına kadınları bile inandıran neydi Birhan?
Asıl mesele diyorsan buraya dönelim, şimdiye
Söyle artık başımıza bu işleri açan yine erkekler değil miydi?
Dönelim Van'da bir kadına, dönelim Mardin'de, dönelim İzmir'de
Dönelim Birhan bak geç oluyor hava kararıyor evimize dönelim
Bize bunları söyleten neydi, gülerken ağız kapatmayı, ağlarken saklanmayı
Her lafa karışmamayı, yazmamayı Birhan, çizmemeyi bize dayatan kimlerdi
Gülten Güngör tekrar paylaştı.
Belki de hakir gördüğün
O fakir bedende
Engin bir hayat
Zengin bir yürek vardır
Aldanma ey gönlüm sen
Dışı namus, içi kabus
Ne vahim manzaralar gördüm ben…
Sayfa 31
Okur Takip Önerileri
"Hüzünlü bir ruh halindesiniz ve size benzemeyen herkesin mutlu olduğunu sanıyorsunuz - Kendi mutluluğunuzu tanıyın."
Gülten Güngör tekrar paylaştı.
Pencereden bakar gibi
Bekliyorum seni
Perdeyi çekmeden,
Gözümü kırpmadan.
Belki uzaktan ama
Bir o kadar da yakından
Seviyorum seni ;
Camdan cama,
Candan cana…
Sayfa 56
Gülten Güngör tekrar paylaştı.
Öylesine güzel, seviyorum ki seni;
Öylesine saf, öylesine temiz.
Öylesine derin
Ve öylesine degil…
Özdemir Asaf
Dünyamsın benim, zorbam, düzenim,
Bundan gözlerim göğe çevrili,
ellerim denizde.
Hiç katılmadan sende yaşıyorum,
dirimimsin benim,
doğarken öldüğüm.
Kestim Kara Saçlarımı
Uzaktı dön yakındı dön çevreydi dön
Yasaktı yasaydı töreydi dön
İçinde dışında yanında değilim
İçim ayıp dışım geçim sol yanım sevgi
Bu nasıl yaşamaydı dön
Onlarsız olmazdı, taşımam gerekti, kullanmam gerekti
Tutsak ve kibirli -ne gülünç-
Gözleri gittikçe iri gittikçe çekilmez
İçimde gittikçe bunaltı gittikçe bunaltı
Gittim geldim kara saçlarımı öylece buldum
Kestim kara saçlarımı n'olacak şimdi
Bir şeycik olmadı - Deneyin lütfen -
Aydınlığım deliyim rüzgârlıyım
Günaydın kaysıyı sallayan yele
Kurtulan dirilen kişiye günaydın
Şimdi şaşıyorum bir toplu iğneyi
Bir yaşantı ile karşılayanlara
Gittim geldim kara saçlarımdan kurtuldum
“ Güzel günlüklerim vardı ve bir de asla günlüklerim kadar güzel olmayan günlerim.”
“ İçimdeki bu umut kırıntısı nasıl oluyordu da varlığını sürdürebiliyordu bilemiyorum. “
“ Aynalar ve değişimler! Bütün insanların gözleri çarpıtıcı aynalar değil miydi zaten? ”
Sayfa 70
