Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum.
Kaderleri bana benzemeyen.
Yalnızlıkta açarlar kimse bilmez onları.
Geniş ovalarda kaybolur kokuları.
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri.
Hepinizi, hepinizi istiyorum.
Toprağı nasıl örterseniz, örtün beni,
Ben bir bahçe suluyordum gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlayamaz dilimden.
Ne çileler fışkırır çilelerimden.
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim.
Korkmadım, korkmuyorum ölümden.
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin...
Ceyhun Atuf Kansu