Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur

Gülşah

"...Sanki o yetişeceğimiz yer, bizi ebediyete götürecekmiş gibi. Hiç bir durup düşündün mü? Ben ne yapıyorum ve nereye gidiyorum? Bu acelemi gerekli kılan ne? Neden durup yol kenarında ıssız kalmış ağaca bakmıyorum? Ağaç insana benzer bilir misiniz? Dalları kolumuzdur, yaprakları ellerimiz. Üzerine konan kuşlarsa bizim hayatımıza giren insanlardır. Bu küçük ve geveze kuşlar her ne kadar yapraklarımızı kirletse de, bu yapraklar sonbahar gelince dökülecek ve yerini yeni yapraklarımız alacaktır. " G.Özkaya
Reklam
"...hasta amca başını kaldırıp bana baktı. Ben de içten gelen bir gülümsemeyle onun bakışını yanıtladım. Bana yüz ifadesini bir karat bile değiştirmeden "Canım benim." dedi. Onun bu sevgi yüklü sözü üzerine çok mahçup oldum. Çünkü biz, yeni dünya insanları, tanımadığımız birine sevgi duyamazdık asla; hele ki o kişiden bir çıkarımız yoksa. Hayata o amcanın gözlerinden bakmak nasıl olurdu acaba? Oturduğu tekerlekli sandalyesinden yukarıda(aslında oldukça aşağıda) olan insanlara bakmak? Sahi, tanımadığımız birine sevgi beslemeyeli ne kadar oldu?" G.Özkaya
"Boğuluyorum. Anılarımın ağırlığıyla boğuluyorum sanki. Elimden tek gelen şey, yazmak. Sanki yazınca, kâmer kalbimin ağırlığının yarısını benden alıp kendine katıyor. Halbuki Ay, yazsam da yazmasam da bunu alıyor. Çünkü kâmerin doluluğa ihtiyacı var. İnsanların içindeki ateşi alıp gecelerin dünyasını aydınlatmalı. Ancak Ay, istese de içinizdeki ateşin tamamını alamaz. Çünkü gecelerin karanlığa ihtiyacı vardır. Geceler ayıplar ve günahları örtmek içindir. (Belki de her gecesever biraz günaha olan sevdasından uyumaz, ne dersin?) Günahları örtmek için kendine fazla ateş almaması, ayıpları örtecek kadar karanlığa da sahip olması lazım. Budur geceleri hüzünlü ama çekilir yapan. Kâmer, senin hüznünün birazını alır. Çekilir tarafını da sana bırakır. Senden aldığı hüzünlerin birazı, sana milyonlarca kilometre uzaktan gülümser. O gece, sana ağır gelen anılarının sana bu kadar uzaktan bakabileceğini hisseder ve rahatlarsın. Bundan dolayıdır; O çok zor geçen anlar bir gecede hafifler ama ölmez, hislerinin yarısı sende kalır. Bu işleri Ay'ın yaptığını biliyor muydun? Eğer senin de bugün içine geçmişten düşen bir kor varsa dağların siyah pelerinini giymesini bekle. Ay sana göründüğü an, bugünkü acıların hafifleyecek." G. Özkaya, "Kafamın İçindeki Monologlar"

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
"Sanılanın aksine bir deli hayatını kolaylıkla idame ettirebilir, peki ya aklı başında olanlar?" G.Özkaya