Bulama eteğini âşığın gönül kanına
Aman gülüm! Sen temiz yaratılışlı birisin
Hicran gecesi! Bizde olmaz öldürme niyeti
Bu yanmışın başından çek elini; öldürdün!
Yar uzakta gözüm görmez gülüm aman
Uzatıram elim yetmez
Yar uzakta gözüm görmez gülüm aman
Uzatıram elim yetmez
Hasretini çektim ama
Sözlerim çok çok çok dilim dönmez
Hasretini çektim ama
Sözlerim çok çok çok dilim dönmez
Kınıfır bedrenk olur aşka düşen deng olur
Kınıfır bedrenk olur aşka düşen deng olur
İsterem başıya gele ah bi gele vah bi
Mən Məcnunam, sən Leylisən,
Məndən bir az gileylisən,
Sən brilyant meyllisən,
Mən maaşla yaşayıram.
Danışıb vermirsən aman,
Söhbətimiz tutur yaman,
Sən "maşın al" deyən zaman
Mən başımı qaşıyıram.
Dilin açır səni hər an
Dayan gülüm, daha dayan!
Mən səni heç almamışdan
Tanımışam, boşayıram.
(O qədər dərin mənalı şeirləri oxuduqdan sonra, nədənsə buna çox güldüm😄)
"Evren her şeydir;" dedi Kumkurdu. 'Var olan her şey! Burada ve şimdi, o z.aman ve orada. Aydınlık ve karanlık, galaksiler
ve yıldızlar, gezegenler, kuyrukluyıl
dızlar, trampetler ve kartallar ve ayılar ve . . . bir pantolon cebinin dibinde duran tozlu, kırmızı şe- kerlemeler."
"Benim biraz önce yutğum da mı?" dedi Zackarina. "O da mı evrenin bir parçasıydı?"
"Elbette!" dedi Kumkurdu.
"O da evrenin bir parçasıydı. Sen de Zackarina, sen de evrenin bir parçasısın."
"Ben mi? Gerçekten mi?" dedi Zackarina.
Kumkurdu yalnızca gülüm
seyip başını salladı. Ve kısacık
bir an, bütün bir evren küçülüp
altın sarısı gözlerinin ışıltısına sığdı.
"Bi Gün Anlarsın" dinleyerek uyunur mu?
Yok, hiç sanmıyorum.
Uyunur?
Uyunmaz?
De haydi! Açin müziğin sesini.
"Yanıyor yansın, aşk elinden aman
Çeken uslansın, eyvah
Bi' gün anlarsın, ah, bulunca zaman
Gülüm anlarsın, anlar
Sevdam, ah, yaralandım
Geçiyor yıllar, aman
Bi' sözüm var, bu deli yorgun
Geçiyor yıllar
Sever olunca, acımaz yıllar
Ne günahla bürünsün, aman, bu gönül
Ne bir ân sarsın, ah, ulan!
Bu canımda bi' zindan oyulsun, gülüm
Giren hapsolsun, ah, aman"