Dilgeş
Sen merdüm ben merdümgiriz
Ez can û dil didim ama sen âsûde yoluna baş koymuşsun
Benim pejmürde halime kör ve sağırsın
Bendeki sen ebediyen muazzez kalacak ki ben razı olmuşum mihnet'e
Sana ben meftun ve şimdi kalabalıklar içinde mazrup bir halde dolanıyorum
Hayalimdeki gülüşlerinle dikey kalmaya gayret ediyorum
Her gece kendi karanlığımda mastor halimle ağlamaklıyım
Seni hep lepiska saçlarınla hayal ediyorum
Senin gözünde kubat olabilirim amenna
Mastor olmama rağmen sana her zaman kompliman yapmaktan zevk duydum
Sana cennet gibi bakmama rağmen sen beni hep bir kemter olarak gördün
Olsun
Sen hep yaşa her sensizliğin karanlığında biraz daha çürüyor bedenim
Biraz daha acı çekiyor ruhum
Biraz daha sızlıyor kemiklerim
Ve
Şuan sabahın 5'i jülide halimle tükeniyor nefesim
Aciya seni sarmak, kederlenip aglamak. Ölüme ramak kala adini anmak, dudaklarimin arasindan yavas yavas dökülmen.
Söylesene Zahmin!
Yasarken, nefes almak neden bu kadar zor? Acinin arkasindaki hazza ulastim ben, yola düsmüs bitap yüregim, zamansiz gelen ayriliga yenilmisken, sen hala mi görmezsin!
Misralarin, dizelerin onlari birak
Gerçeklere kapat gözlerini, düşlerimde, özlenen bir yürekte yaşa… Söylenmemiş her şarkıda beni dinlerken, mutlulukların gölgesi hep üzerinde olsun sevgili…
Öyle seviyorum ki seni, öyle sessiz, öyle derinden, tüm benliğimle… Sana öğretmeliyim hayatı… Sebebi ben olmalıyım ışık saçan gözlerindeki neşenin… Büyülü sesinle aydınlanmalı karanlıklarım… Aklını başından almalıyım…
Varsın uzasın sana koştuğum yollar… Canım canın olsun yeter ki,ömrümden ömür gitsin, üzülmem…
Senin için uyanmalıyım sabahları, her nefeste kokunu duymadığım gün sonum olmalı… Varlığınla cennet bahçesi olan gönlümde gülüşlerinle kucaklamalısın beni… Yokluğunla toprağa karışırım sevgili… Anla nasıl sevdiğimi…
Sevdamı anlamayan gözlerle bakma bana… Konuşmayan bir çift dudak gönder karşılayayım, ezberleyeyim susmalarını… Ne yapsan da yakanı bırakmayan sevdalarım olsun gününde, gecende…
Sırtını dönme sonbahar hayallerime… İçimde sana çağlayan nehirlere setler kurma… Aşk ağlasın bırak, güller sen koksun kavuşmak ümidiyle… Gülleri okşadıkça sen kokmalıyım ben de… Sabırsız ince bir sızı olsan da yüreğimde, açılmayan kapılarımın anahtarı senindir…
Senden gayri sahibi yoktur gönül evimin… Gel ki yıldızları sereyim gece sefalarına, gel ki mutluluk çerçevelerinde gülen yüzümüz olsun…
Yokluğuma katlanma artık,
Hasretime alışma,
Özlemimi yakala,
Hayallerin kollarına bırak kendini, geniş zamanlarda…
Unutma hiçbirşey için geç değil,
“Her yarın yeni bir başlangıçtır
Ve her başlangıç yaşarsan anlam taşır” sevgili…
Ayşegül Tezcan
25/07/2007