Cicek Gul tekrar paylaştı.
"Sen hiç kimsenin olamayacağı kadar çok şeyimsin benim... Yüreğimde sana ayrılan yer herkesinkinden büyük. Yalnızca bir arkadaş, bir kan kardeş, bir sırdaş, bir çok yakın dost değil, bir büyük sevgisin sen... Yanında sonsuz şımarabileceğim ve hâlâ kaybetmekten korkmayacağım tek kişi... Yani biraz annem, biraz babam, hatta hiç görmediğim dedem, belki hiç doğmayacak oğlum... Sonra daimi hayranım ve tabii dokunulmamış sevgilim... Sen benim masumiyetimsin Tuna... Benim en yakınımsın! Aslında belki öbür yarımsın? Bütün bunlar ne demek anlıyor musun?”
Kumral Ada Mavi Tuna kitabından..Kitabı okudu
Cicek Gul tekrar paylaştı.
"Bir zamanlar adına mektup denilen bir şey vardı. Böyle bembeyaz bir kâğıda hislerini yazardın, zarfa koyardın, üzerine pul yapıştırırdın ve postaneye giderdin göndermek için. Yaşı küçük olanlar bilmez."
Reader Follow Recommendations
Cicek Gul tekrar paylaştı.
"Kitap okumak güzelmiş ama insanın kafasını karıştırıyor. Ne bileyim, daha basit bakıyorum hayata ben. Fakat bu iki kitabı okuduktan sonra daha fazla düşünmeye başladım."
Cicek Gul tekrar paylaştı.
“Oğlan, kızı ister. Verirlerse evlenir, vermezlerse âşık olur” derler. İmkânsız olduğu zaman mı aşktır aşk? Öyle olduğu için mi aşka giden yolu çalılarla çırpılarla doldurur, kayalar yuvarlarız önümüze? Yolu geçemeyelim de âşık olalım diye mi? Aşka ulaştığımız zaman büyüsünü yitirmesinden mi korkarız bilinçaltımızda? Gizli bir zevk mi alırız bundan? Ölümüne diyete girdiğimizde önümüze konan sütlaçtan bir kaşık alamama durumu gibi bir şey midir aşk? Oysaki tıka basa yediğin bir yemekten sonra önüne konan sütlaç olmalı aşk. Karnın tok olsa bile o sütlacı yemek sana haz vermeli. Kendi iradenle, sadece hoşuna gittiği için yemelisin. Kilo alacağını umursamadan. Sadece ağzında güzel bir tat kalsın diye.