Nur Arslan
@gumiyax
Psikolojik Danışman
Lisans
İstanbul
13 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
"Sofrada ya da sakin bir odada otururken, bazı anlar müthiş azap çekerdim, öleceğimi sanırdım; bu halimi görmemelerine şaşardım. Öyle zamanlarda bizimle ailemiz arasındaki boşluk sanki aşılmaz olur: bir kristalin merkezindeymişiz gibi yalnızlık içinde çırpınırız. Bu insanların anlayacak, müdahale etmeyecek ve şaşırmayacak kadar bilge olduklarını düşünme noktasına varırdım. Bu varsayım, düşünülecek olursa, belki Tanrı’yı açıklayabilir. Fakat sıradan insanlar söz konusu olduğunda, onlara bilgelik atfetmek nafiledir; körlük yeter."
Sayfa 43Kitabı okudu
"Acı bizi bencil kılar, çünkü bizi bütünüyle içine çeker; çok daha sonra, hatıra biçimine bürünerek, bize merhameti öğretir."
Sayfa 45Kitabı okudu
"Yaşadığımız yerlere öyle çok bağla bağlıyızdır ki, oraları bırakıp gitmekle kendi kendimizi daha kolay bırakıp gideriz gibimize gelir."
Sayfa 45Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"...sanki çoktandır aramızda anlaşıp kararlaştırdığımız bir şeymiş gibi gidişimden bahsettik."
Sayfa 46Kitabı okudu
"Yıldızlar çıkmışken harikulade düşünceler beslemek zor değildir. Gündüzün bayağılığı içinde bunları bozulmadan korumak daha zordur; başkaları karşısında, Tanrı karşısında olduğumuz kişi olmak daha zordur."
Sayfa 47Kitabı okudu
"İnsan çekip giderken, sanki kendini özlettirmek istermişçesine fazla müşfik görünmesinde ayıplanacak bir yan vardır."
Sayfa 47Kitabı okudu
"Yoksul olduğumuzu, yalnız olduğumuzu ve kimsenin bizi düşünmediğini bilmekten bir tür haz duyarız. Bu, hayatı basitleştirir. Ama aynı zamanda insanı fena halde baştan çıkarır."
Sayfa 49Kitabı okudu
"Kusurlarımız bize merhameti öğretmese ne işimize yarardı, bilmiyorum dostum."
Sayfa 49Kitabı okudu
"Haz çok kısa sürer, müzik bizi sadece bir anlığına yükseltip daha hüzünlü bir halde yere bırakır, fakat uyku telafidir. Bizi terk ettiğinde bile, yeniden acı çekmeye başlamamız birkaç saniye sürer; ve uykuya her dalışımızda, kendimizi bir dostun kollarına teslim ettiğimiz hissine kapılırız. Vefasız bir dost olduğunu biliyorum, bütün diğer dostlar gibi; çok mutsuz olduğumuzda o da bizi terk eder. Ama er ya da geç, belki farklı bir isimle geri geleceğini ve sonunda onun kollarında dinlenebileceğimizi biliriz. Rüyasız olduğunda mükemmeldir; denebilir ki, uyku her akşam bizi hayattan uyandırır."
Sayfa 50Kitabı okudu
"Başka birinde bizi heyecanlandıran şey, neticede ona hayat tarafından ödünç verilmiştir."
Sayfa 51Kitabı okudu
"Tutkunun çığlıklara ihtiyacı vardır, aşkın kendisi kelimelerden zevk alır, fakat yakınlık sessiz kalabilir."
Sayfa 52Kitabı okudu
"Kadınların hafızası, dikiş dikmek için kullandıkları o eski masalara benzer. Gizli çekmeceleri vardır; çok uzun zamandır kapalı olan ve açılmayanları vardır; artık gül tozundan başka bir şey olmayan kurutulmuş çiçekler, birbirine dolaşmış yumaklar, birkaç topluiğne vardır. Marie'nin hafızası kendinden çok hoşnuttu: geçmişini nakış gibi işlemeye yarıyor olmalıydı."
Sayfa 53Kitabı okudu
"Mücadele etmeyi sürdürüyordum. Şayet erdem bir dizi çabadan ibaretse, kusursuzdum."
Sayfa 54Kitabı okudu
"Bunu itiraf etmesem de, bu aşırı disiplin dönemlerinde, kendi kendime günah işleme izni vereceğim anın bekleyişiyle ayakta duruyordum. Sonunda, karşıma çıkan ilk ayartmaya teslim oluyordum, bunun tek nedeni de çok uzun zamandır bunu yapmayı kendime yasaklamış olmamdı."
Sayfa 54Kitabı okudu
"En masum düşüncelerde bir ayartmanın başlangıç noktasını görüyordum; uzun süre sağlıklı kalan bir tek düşünce bile bulamıyordum; sanki içimde bozuluyorlardı ve ruhum, onu daha iyi tanıdığımda, tıpkı vücudum gibi beni iğrendirdi."
Sayfa 55Kitabı okudu