Hep ertelediğim bu kitap meğer ne kadar değerliymiş. Kesinlikle herkesin okuması için ısrar edeceğim kitaplar arasına girdi. Okurken içimde uyanan hisler, yapmak istediğim ama yön veremediğim fikirler sanki yolunu buldu. Anlatım için dili için zaten yorum yapamam Fakir Baykurt'a, çok güzel diyebilirim ancak. Hasta yatağında yazıp düzenlemesini kızının tamamladığı ustanın son eseri.
Konusunu bahsetmeyeyim, mutlaka okuyun, ama şu var ki yıl kaç olursa olsun, nerede yaşarsan yaşa, iyi işler yapanlara, yapmak isteyenlere, aydın insanlara hep bir direnç, hep bir kıskançlık, hep geriye götürme varmış. Neden diye düşünüyorum, neden iyi işlerin önüne hep taş koyulur, aydınlık neden karartılmaya çalışılır? Aklım almıyor, hatta düşününce her camiada, her toplulukta hatta çok yakınlarımızda böyle kötülüklerin olduğunu görmek bana çok acı geliyor.
İşte bu nedenle okumalıyız, okumalı okumalıyız. Daha çok çocuklara okutmalıyız. Her geçen gün konuşmaktan daha çok soğuyor insan, gördükçe, gözleri açıldıkça, okudukça açılıyor insanın gözleri... Okumak ne güzelsin...
