Kışları sahile gitmeyi çok seviyorum. Az insan oluyor ve kendinle baş başa kalabiliyorsun. Bir kaç kişi olduğu zaman da onları izlemek hoş oluyor, onlar hakkında düşünmek. Biraz da estiği zaman hava güneşle birlikte, işte o zaman okuduğun kitaba, düşüncelere, dertlere kaygılara veya güzel olan her şeye kapılıp gidiyorsun. Ben bir kış günü kahvemi içip kitabımı okurken şu önümde oturan adamı düşünmüştüm. Biraz yaşlıydı ve öyle güzel seyrediyor du ki ileriyi onun baktığı yerden ne gördüğünü, ne düşündüğünü bir olup hayal ettim. Çok güzel dir kışın bir gün batımında sahilde kahve içip kitap okumak.