20 Sene Evvel Kış Ayları
20 sene evvel çocukluğumda kar yağdığında köyümüzde elektrikler 10 gün kadar kesilir, Yollar kapanırdı. Eskiden kalabalıktı köyler. Kar gelmeden şehre gider 1,5 milyona walkman alırdım milyoncudan. TRT fm çekerdi o zamanlar, pürüzlü sesleri dinler mutlu olurdum.
Akşamlar o kadar güzel olurdu ki bir akşam Mükerrem amcamlarda, bir akşam mahallenin
Son Çağrı
Aybalam
Rahman ve Rahim olan
Büyük yaratıcının adıyla
Başlıyorum senin için şiirlerime
Adını nakış nakış kalbime
İşliyorum, seni tanıdığım
Karanlık geceye dönerken
Umursamıyorum canımı
Son Çağrı
Aybalam
Rahman ve Rahim olan
Büyük yaratıcının adıyla
Başlıyorum senin için şiirlerime
Adını nakış nakış kalbime
İşliyorum, seni tanıdığım
Karanlık geceye dönerken
Umursamıyorum canımı
O hiç ayrılmak istemediğin, gün başlarken ve geceye dönerken sıkı sıkıya tutunduğun anılarını bir gün kendi ellerinle bırakacaksın. Çünkü bazı anılar kanser eder insanı. Ve ağaçlar bilirsin, yaprak döke döke, çürüyen yanlarını kendinden ata ata büyür. İnsan da öyle.
Rakipsiz
İş bu ya saplanır o kurşun,
İş bu ya öldürmez,
Sürünmekse bize gelmez..
Oysa sürüngenlere taş çıkartır
Gövdeme bakan utanır..
Yapmazlarımın sınırındayım.
Yapılmadık kalmamışken..
Gerçeklere ihtiyacım var ama hayallere de
Umut edebilmek her şeye rağmen
Oralarda hayat hâlâ devam etmekte
Buralarda gün geceye dönerken
Güneşleri saklamak lazım ve tutunmak yıldızlara
Suni ışıklar yakalım gözlerimizin arkasına
Ve güneş hâlâ gökteymiş gibi davranabilirsek
Belki onu orada görmeye başlarız
Ve ayın altında ateşler yakarız
Biraz olsun ısınabilmek adına
Eğer gerçekten ısınabilirsek
-Reyya
Le bruyere, bir yerlerde, ‘yalnız olmamak gibi büyük bir mutsuzluk!’ der. kendi kendilerine katlanamamaktan korkarak kalabalıkta kendilerini unutmaya koşanları uyandırmak ister sanki. bir başka bilge, yanılmıyorsam pascal da, ‘neredeyse bütün dertler odamızda kalmayı bilmememizden geliyor başımıza’ der; böylece, içe kapanış hücresinde, mutluluğu
Uluma (Howl)
carl solomon
için
gördüm kuşağımın en iyi beyinlerinin çılgınlıkla yıkıldığını, histerik çıplaklıkla
açlıktan geberdiğini,
zenci sokakların şafağında gördüm onları bozuk kafalarıyla mal ararken,
gecenin makinesinde yıldızlı dinamo ile eski cennetsel bağ için yanıp tutuşan
melek kafalı hipsterler,
yoksulluk ve paçavralar ve sahte gözlerle
Ah Tamara
mızgin ve frok için
ah! Tamara (bitmemiş bir şiirin ipuçları) yaşam ve ölüm
iki hasım şimdi
iki şüpheli şahıs
her an birisindir
her an ikisi
Samanyolu uzanmış sere serpe
hasat bitmiş