Gün geceye dönerken yıldızları tek tek toplayıp Boğaz'dan sarkıttım.
Kaymasın hiç biri, kimse seni dilemesin. Sonbahar geldi diye düşen her yaprağa
"Seni seviyorum" yazdım.
Belki birisi ayağına takılır.
20 Sene Evvel Kış Ayları
20 sene evvel çocukluğumda kar yağdığında köyümüzde elektrikler 10 gün kadar kesilir, Yollar kapanırdı. Eskiden kalabalıktı köyler. Kar gelmeden şehre gider 1,5 milyona walkman alırdım milyoncudan. TRT fm çekerdi o zamanlar, pürüzlü sesleri dinler mutlu olurdum.
Akşamlar o kadar güzel olurdu ki bir akşam Mükerrem amcamlarda, bir akşam mahallenin
Son Çağrı
Aybalam
Rahman ve Rahim olan
Büyük yaratıcının adıyla
Başlıyorum senin için şiirlerime
Adını nakış nakış kalbime
İşliyorum, seni tanıdığım
Karanlık geceye dönerken
Umursamıyorum canımı
Son Çağrı
Aybalam
Rahman ve Rahim olan
Büyük yaratıcının adıyla
Başlıyorum senin için şiirlerime
Adını nakış nakış kalbime
İşliyorum, seni tanıdığım
Karanlık geceye dönerken
Umursamıyorum canımı
Gün geceye dönerken aynı şarkıyı söyler
-Sen tek akşamdan korktun sana binlerce akşam
Sayfa 20Kitabı okudu
Aklında ve ruhunda Kemal'e olan aşkıyla yavaşça yürüdü ve kapıyı açtı. Çölde gün geceye dönerken her yer alacakaranlığa bürünür, çok yakına gelmeden hiçbir şey açıkça görünmez. Geleni iyice görmek için yaklaştı, kapıdakinin o olduğunu anlayınca, ciğerlerindeki havayı ve ruhundaki tüm kederi birdenbire bıraktı. Hava ve keder Benan'ın bedeninden öyle bir çığlık olarak çıktı ki, bülbül gülün dikenlerini aldırmadan havalandı.
O hiç ayrılmak istemediğin, gün başlarken ve geceye dönerken sıkı sıkıya tutunduğun anılarını bir gün kendi ellerinle bırakacaksın. Çünkü bazı anılar kanser eder insanı. Ve ağaçlar bilirsin, yaprak döke döke, çürüyen yanlarını kendinden ata ata büyür. İnsan da öyle.
"Başa saralım," diye fısıldadım. "Gün geceye dönerken seninle bu- rada yeniden tanışalım."
Kartal gözlerini gözlerimden çekmeden elini uzatırken hiçbir şey söylemeden bana bakıyordu. Parmaklarımız birbirine temas edip ellerimiz birbirine dokunduğu an ikimizin de gözleri bilinçsizce irileşti. Nedenini sorgulamayacağım ve asla merak etmeyeceğim baskı avucumun içinde zonklarken sertçe yutkundum.
"Lavin Sönmez."
Zaten bildiği ismimi ilk kez duymuş gibi gözlerini kıstı ve bana ismini söyledi.
"Kartal Alaşan."
Sesinde anlaşmamızı imzalayan kalemin mürekkebi vardı.
Kitabın tamamı
TARHUN
Bir tüccarın kızı olan Tarhun, ablalarına hiç benzemiyordu. Fereng,
Sultan, Mahsan, Begüm, Moluk ve Anka’nın, yani tüccarın öbür altı
kızının her birinin ayrı bir şımarıklığı, çeşit çeşit istekleri vardı.
Bazen, onların gürültülerini, oyunlarını duyan mahallenin erkek
çocukları sokağa fırlarlardı. Tüccarın kızlarının neşeli
"Bedenimin,diğer her şeye bağlı olduğum yerin konrolünü kaybediyorum. Bütün bildiğim,yeryüzünün geceye dönerken beni belli bir açıyla eğiyor olabileceği."
Sayfa 306
Gerçeklere ihtiyacım var ama hayallere de
Umut edebilmek her şeye rağmen
Oralarda hayat hâlâ devam etmekte
Buralarda gün geceye dönerken
Güneşleri saklamak lazım ve tutunmak yıldızlara
Suni ışıklar yakalım gözlerimizin arkasına
Ve güneş hâlâ gökteymiş gibi davranabilirsek
Belki onu orada görmeye başlarız
Ve ayın altında ateşler yakarız
Biraz olsun ısınabilmek adına
Eğer gerçekten ısınabilirsek
-Reyya
Uluma (Howl)
carl solomon
için
gördüm kuşağımın en iyi beyinlerinin çılgınlıkla yıkıldığını, histerik çıplaklıkla
açlıktan geberdiğini,
zenci sokakların şafağında gördüm onları bozuk kafalarıyla mal ararken,
gecenin makinesinde yıldızlı dinamo ile eski cennetsel bağ için yanıp tutuşan
melek kafalı hipsterler,
yoksulluk ve paçavralar ve sahte gözlerle