Bir Yudum Kitap
Günaydın. Okumak ne müthiş keşif. Olmayan, bazen olması mümkün olmayan dünyaları mümkün kılıyor aklımızda. Sonra, o dünyaların hisleri değiyor yüreklerimize. Thomas Mann, "Sözcükler birbiri ardına akıp giderken, bütün düşünceler yok oluyor ve insan istese de onları durduramıyor." der. Düşünmek aklınızı sizi kemiriyorsa, okuyun sevgili
:) bende ayarlar hep böyle...Günaydın
youtu.be/Lopf9VPdCs8
“Şimdi biz seninle biraz yürüyelim desek yol hemen biter.Bir yere otursak çay biter,sigara biter.Biz seninle mutlu olalım desek sene biter,gençlik biter nasıl oldu anlamadan ömür biter.Biz seninle ayrılalım sevgilim en fazla söz biter.
Biz biteriz.
Herşey biter.”
Özcan Bülbül
T-K (Mualla)
Üst katım da otururdu Mualla.
Benim Semt de öğretmendir. Ben de karakola yeni atandım cıva gibiyim hani!
Gençlik tabi. Onun takımı, benim kamuflajım. Aşk buydu. Kapı deliğinden izlerdim her sabah karşılaşmak için.
Yakalardım da hep, yakalanası da vardı zaten,
bana "Günaydın" derdi porselen beyazı dişleriyle, o 'Günaydın' derdi. Benim içime ise, en güzel aşk romanından, en güzel sayfa koparılıp da bırakılıyormuş gibi olurdu.
-Ben ağzımı dahi açamazdım. Mualla öğretmendi. 'Günaydın'ı güzel söylerdi
Günaydın. Bitmek eylemi ekseriyetle üzücüdür. Çocukluk biter, gençlik biter, güzel günler ve sonra ömür biter. An gelir sevmek biter, aşk biter, çiçekli yollar ve sonra asfaltlar biter. Hâlbuki bitmeseler nereden bilecektik ölüm ne demek hasret ne demek. Gospodinov "Hüznün Fiziği"nde, "Eğer her şey sonsuza dek devam etseydi, hiçbir şeyin değeri olmazdı." der. Dünya böyle bir yer, sevgili okur. Bazen bitmelere de gülmek gerek. Var olun