Günaydın🌞
Sen giderken gözlerim dopdoluydu
Ve yağan yağmurlarla caddeler ıpıslak
Yokluğundan bir rüzgâr esti hazin
Teselliler döküldü yaprak yaprak
Gökyüzünde bir bir söndü yıldızlar
Bir karanlık geldi gittiğin yerden
Ümitlerim vardı tesbih misali
Sen giderken dağılıverdiler birden...
«Tesbih »
Ümit Yaşar Oğuzcan
Günaydın...
İyi bir insansın; ama komik oluyorsun...
Bir parçacık yakınlık gösteriyorlar sana,
Hayatını bağışlamışlar gibi teşekkür ediyorsun insanlara...
Budala
Fyodor Dostoyevski
