Lucas Cranach ( 1472 - 1553 ) - Aşık yaşlı adam (1530)
16. yüzyılda en parlak dönemlerini yaşayan ve bu dönemde diğer temalara kıyasla daha ön planda olan eşit olmayan çift teması, seküler tür resminin Ortaçağ Hıristiyanlığının ahlaksızlık betimlemelerinin bir kombinasyonu olarak düşünülebilir. Bu resimde dikkat çekici derecede genç ve güzel olan bir kadını şehvetle kucaklayan, karikatürü andıran bir çarpık yüze sahip olan yaşlı adamın, kadını sakalını okşamaya ve ona hoş davranmaya ikna etmeyi umarak zenginliğinin bir işareti olarak ona bir mücevher sunduğunu görüyoruz. Bu çiftin imajı genellikle bir fahişe ve onun müşterisi olarak yorumlanmakta, ancak özellikle temanın açıkça erotik olan alt tonu burada hafife alındığından, bu bir mantık evliliği de olabilir. Özellikle “en iyi evlilik eşitler arasında olandır” şeklindeki Lutheran iddiasına karşı bir tavır alan eserin, ahlaki bir gönderme yaptığını fark edebiliriz.Lucas Cranach the Elder, gravür sanatı ve oymacılığa yönelmiş bir Alman Rönesans ressamı ve baskı sanatçısıydı. Kariyerinin çoğunda Saksonya Seçmenleri'nin saray ressamlığını yapmış, ayrıca hem Alman prenslerinin hem de davasını coşkuyla benimsediği Protestan Reform hareketinin liderlerinin portreleriyle tanınmıştır. Martin Luther'in yakın arkadaşıydı. Sanatçı, kariyeri boyunca mitoloji ve dinden aldığı çıplak özneleri resmetmeye devam etmiştir....
beşbıyık
► muşmula:
"Biraz irileşince beşbıyık diyenler var. Beşbıyık, sanırım, beş parçalı çekirdeğine gönderme. Bununla birlikte meyvenin ucunda bıyığı andırır tüylere gönderme de olabilir." - Selim İleri
“Beni ille de kovacaksan hiç değilse kalpsiz gönderme. Dünya çok acımasız, bana kalbini ver, onu da yanımda götüreyim.”
Sayfa 106 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
kadın dergilerinde önce yıldız falını oku yordum.
hikayemi içerdiğine inandığım falanca filmi hemen görmek istiyordu canım, ama Oshima' nın Duyular İmparatorluğu gibi çok eski bir film söz konusuysa ve artık hiçbir yerde gösterilmiyorsa derin bir hayal kırıklığına uğruyordum.
akşam beni araması dileğiyle, metro koridor larında oturan erkeklere ve kadınlara para veri yordum. Saptadığım bir tarihten önce beni gelip görürse, Secours Populaire'e1 200 frank göndere ceğime söz verdim. Alışık olduğum yaşam tarzı mın aksine, paramı kolayca sokağa atıyordum. Bu bana genel, gerekli, A.'ya olan tutkumdan ayrılmaz bir masraf gibi geliyordu; buna düş ve bekleyiş içinde harcadığım zaman ve doğal ola rak beden de dahildi:
Sayfa 21 - Can Yayınları
Hakikate gönderme yapmayan, görünümlerden ibaret, anlama egemen olamayan bir düşünce kendi yerini neye göre belirlemektedir?
