GÜNDÜZ YARASALARI
Geceyi düşleriz gündüzken,
Geceyken de gündüzü,
Yitirebileceklerimiz yitiktir
GÜNDÜZ YARASALARI
Neyiz ki biz? İlk ışınlar görününce güneşin,
Kaparız tepenin gözkapaklarını -
Çam değiliz ki, kollarımız açık,
Ürpererek karşılayalım donuk ışığı.
Gölgeler kısalınca çıkarız ortaya,
Açıklıktır, aydınlıktır aradığımız,
Parlaklıkta bulur gücünü görüşümüz.
Tanımayız alacakaranlığı delen,
Tepelerin arasından seçen bakışı, -
Kör olmuş ışıktan
GÜNDÜZ YARASALARI
“Tutsaklıklara bağlamışız özgürlüğümüzü.
... Aydınlığın karanlığında görür gözlerimiz.
Gündüz yarasalarıyız biz.”
Oruç Aruoba
GÜNDÜZ YARASALARI
Geceyi düşleriz gündüzken,
Geceyken de gündüzü,
Yitirebileceklerimiz yitiktir
Onlardan uzaktayken ama
Özleriz, döneriz yeniden
Yitirmeden
Yitirebileceklerimizi
Yitiremediklerimize.
Yitirebilirdik, deriz;
Ama yalnızca bir fiil çekimi bu
Tutsaklıklara bağlamışız özgürlüğümüzü.
Gündüz yarasalarıyız biz.