Nisan Ayı Hikaye etkinliği (1-30 Nisan 2019)
Gündüzler Kadar Kısa...
-Tik Tak, Tik Tak, Tik Tak.
Tertemiz bir gece ve durmaksızın devam eden saatin sesi gecenin sessizliğine bir ihanet içerisindeydi. Saatten cesaret alan eşyalar ise bazen çıtırdıyor çoğu kez de anlam veremediği sesler ile hayal dünyasını iyice zorlamasına neden oluyordu. Muhtemelen şuan oturma odasında bir ejderha kesinlikle televizyonu yiyordu.
10 Mart 2018
“…Bırak bu kitap çarpsın okuyanını. Sarsılsın ve kendilerine uzun zaman gelemesinler. Okuyanlar, “Dayanamıyorum okumaya, şüpheci biri oldum çıktım, bu nasıl iş anlamadım!” diyor. Her yerlerine şüphe bulaşsın bırak! Uykuları kaçsın, rahatsız olsun, yaşantılarından keyif alamasınlar bir süre…” diyor. “Kardeşini Doğurmak” kitabının
Zorba İncelemesi
Hiçbir şey ummuyorum; hiçbir şeyden korkmuyorum; özgürüm.
Bir spoiler uyarısı vererek incelememi başlatmak istiyorum: Bu kitap hayata bakışınızı değiştirebilir…
Zorba 1946’da, 
Nikos Kazancakis 63 yaşındayken yayınlanıyor. Tam bir olgunluk dönemi eseri ve Nikos Kazancakis kendinden çok şey katmış. Benim gördüğüm kitapta yer alan her iki karakter de – Zorba ve
.
Artık ev özlemiyle ağlamıyorum. Geceler ile gündüzler birleştiğinden ve uyku ara ara gelip kısa bir süre kalan bir ziyaretçiye benzediğinden ne kadar zamandır yolculuk ettiğimizi bilmiyordum.
.
Sayfa 413
Hikayelerim...
Benim Ümidimi Benden Alma Allah’ım #91817547
Haydi Artık Kok! #89478724
Yırtık Yelkenle Gemi Yol Almaz #86379991
Rapor #81288306
Duvarsız Ev #71340399
Diyaloglar -1- #67909007
Umudun bittiği yerde, “yoldayım.” #64316315
Sağ Bileğim (+18) #62109366
Defalarca ölüp yeniden dirilmek. #47532731
Gündüzler Kadar Kısa... #43830183
8 Mart her şey için bir özür olur mu? #41758426
Hiçbir Şey İçin, Artık Çok Geç! #37072357
Kim deli? #34191347
İsimsiz. #34136743
Sarı Düve #34050122
Gıdıl İsmet... #32772898
Unuttuğumuz Dostlar #31331744
Citiali #30764987
Gece ve gündüzler kısa, yıllar ve mevsimler kısa,coşku ve heyecanlar kısaydı. Hiçbir şeyi yeşertmeyecek kadar, ardında hiçbir iz bırakmayacak kadar kısa bir hayat.
Geceler seni düşündüğüm kadar kısa
Gündüzler seni unuttuğum kadar uzun....🌙🍷
Şimdi bilge olmadığını nasıl anlayacaksın? Anlatayım bunu sana. Gerçek bilge denen o kişi neşe doludur, güler yüzlü, sakindir, hiçbir şeyden sarsılmaz. Tanrılarla başa baş yaşar. Şimdi yokla bakalım kendini: Hiç kederli olduğun oldu mu? Hiçbir umut, ruhunu geleceğin bekleyişi ile tedirgin etti mi? Geceler gündüzler boyunca, yücelmiş ruhunun tutumu aynı kaldı mı? Kendinden hep memnun oldun mu? İşte o zaman
insan mutluluğunun doruğuna çıkmışsın demektir. Ama her yerde zevki, her türlü zevki arar durursan, bil ki sevinçten yoksun olduğun kadar bilgelikten de yoksunsundur. Sen bu mutluluğa erişmek istiyorsun ama zenginlikler, şan şerefler arasından geçerek oraya varacağını sanırsan aldanırsın. Bu demektir ki, endişeler arasında arıyorsun sevinci. Neşe ve
zevk verecek diye elde etmek istediğin iyi'ler acılarının nedenleridir aslında. Ben diyorum ki, her şey oraya, sevince yönelir ama sürekli ve büyük sevinci nereden elde edeceklerini bilmez insanlar; falan kişi şölenlerde ve sefahatte arar; filan kişi politikada, birçok müşterinin desteğinde; biri bir kadının sevgisinde, öteki serbest sanatların boş gösterisinde, hiçbir deva getirmeyen edebiyatta. Biz, bütün bu saydığım aldatıcı, kısa süreli eğlencelere kaptırırız kendimizi: bir tek saatlik
keyifli çılgınlığı bitmez tükenmez bir pişmanlıkla ödeyen
sarhoşluk gibi, büyük endişeler karşılığında elde edilen ve
öylece sona erecek olan alkışların, beğeni gösterilerinin sağladığı itibar gibi!
Sayfa 203Kitabı okudu
