Farklı zamanlar aynı durumlar...
İnsanın işini doğru yapması, dürüst yapması, etik değerlere uygun yapması ne kadar önemli. Ancak görüyoruz ki toplumların her noktasında rüşvet, adam kayırma, görevini kötüye kullanma almış başını gidiyor. Üstelik bu iş dün, bugün, yarın işi de değil; hep oluyor, her dönem kendini gösteriyor. Toplumun bu bozuk tarafının bir şekilde düzeltilmesi gerekirken ne yazık ki günden güne daha da beter hâle getiriliyor.
Gogol neredeyse iki asır önce bu yaraya ‘Müfettiş’i ile parmak basmış. Üstelik bunu mizahi ögelerler öyle güzel işlemiş ki okurken çokça gülümsüyor, çokça keyif alıyorsunuz ne var ki bir yandan da bürokrasilerdeki aymazlığı çok net görüyorsunuz. Birbiri arkasından iş çevirenler, statü karşında ezik davranışlar sergileyenler, rüşveti bir numaralı kurtarıcı görenler eser içerisine güzelce serpiştirilmiş. Onların varlığı ve takındıkları tavır ile yazar gizli eleştirisini okuyucuya oldukça başarılı bir şekilde yansıtmış. Sonuç olarak bu kitap, sayfa sayısı ve akışı kısa gibi görünse de insana çok şey anlatıyor. Okunmalı, diye düşünmekteyim.