aşkın son gününde
kalbim ikiye ayrıldı bedenimin orta yerinde
Sayfa 13
şehrin orta yerinde
güneş desem değil
ay desem değil
gözlerindir yanan
Sayfa 380
En ince yerinde sözün , en içten
Gülüyorsun ya hani köpük köpük
Binlerce pencere açılıyor içime
Her camında bin altın güneş esen
Sen varken zaman ne de hızlı Geceler sen varken aydınlık Sen varken her şey tastamam Yüzüm gülüyor birden Şarkı söylemek istiyorum
Yollar sen varken kısa Sen varken toprak daha bir sıcak Gözlerim sen varken uğramaz yasa Yüreğim kanatlanır birden Şarkı söylemek istiyorum
Güneş sen varken iniyor bahçeye Yıldızlar sen varken parlıyor Sen varken hayat yerli yerinde Dilim çözülüyor birden Şarkı söylemek istiyorum...
Yıldırım atila can
Aklına nananın bir keresinde söylediği şey geldi; her bir kar tanesinin, dünyanın bir yerinde haksızlığa uğrayan bir kadının ağzından dökülen bir ah olduğunu. Bütün bu iç geçirmeler gökyüzüne yükseliyor, bulutlar hâlinde toplanıyor sonra minicik parçalara bölünüp sessizce aşağıya, insanların üstüne yağıyordu.
Sayfa 95Kitabı okudu
