Geçen gün bir alıntı okudum. "Bir erkek babası ölene kadar yarı erkektir babası öldükten sonra tam erkek olur" diye. Bu söz o kadar tüyler ürpertici ki günlerdir bunu düşünüyorum. Ve peder ile validenin gittikçe yaş alması üzüyor...
Bunu maalesef ki açıklamak zorunda kalıyorum. Çünkü gelen kutum baya dolmuş.
Ya arkadaşlar lütfen bir kendinize gelin ya. Sizi takip etmiş olmak ya geri takip yapmış olmak ya da gönderilerinizi beğendiğimiz anlamına gelir, SİZİ BEĞENDİĞİMİZ ANLAMINA GELMEZ!
Bunu idrak edin. Ayıptır ya Hû.
Bir de inatla konuşmak için debelenenler var. Mesaja görüldü atmışım. Yani GÖRMÜŞÜM ve geri dönüş yapmamışım. Bunun anlamı seninle
Bazı şeyleri içimde sindirsem de
Hâlâ kabullenemediğim zoruma giden çok şey var
Sevdiğim insanların hep yanında olmaya çalıştım
Elimden geldiğince onlara destek oldum
Ama hiçbir zaman hiçbiri yanımda olmadı..
Bu insanlara nasıl sırtımı dayamışım ?
Bu kadar güvenirken beni arkamdan nasıl bıçakladılar?
Ben bunu düşünüyorum günlerdir..
Enkaz altından kurtarılan depremzede çocuklarda gözlemlediğim ilk şeylerden biri, çocukların YKS ve LGS sınavlarına çalıştıkları kitapları için endişelenmeleri oldu. Günlerdir bunu düşünüyorum, çocuklara yüklenen sorumluluğun boyutlarını en net ortaya çıkaran bu yaşananlar oldu. Liseye giderken sanki ailemin benden dünyayı kurtarmamı ya da değiştirmemi istiyorlarmış gibi benimle yaptıkları konuşmalar geldi aklıma. Zamanla bu düşünceler yıpranıyor, yıpratılıyor, değişiyor ama zamanında depremzede çocukların sınav endişelerinin ve streslerinin anlaşılmasını ümit ediyorum, en önemli gündemlerden biri de bu olmalı.
Nasıl, nereden başlayacağım bilmiyorum ama başlamak ve yazmak zorunda hissediyorum kendimi. Çünkü geçtiğimiz bir yılda insanın dertlerini, sıkıntılarını yazarak içini bir kağıda dökerek bir nebze de olsun hafiflettiğini öğrendim. Şu anda koca şehirde yalnız kalmanın, kimsesiz kalmanın üzüntüsü kasıp kavuruyor içimi , konuşacak kimsenin olmaması
************************************Otobüs yolculuğu yapıyorum.Karin Karakaşlı "Can Kırıkları"öykü kitabına başladım az önce. Kitaptaki ikinci öykü 99 depremiyle ilgili. 
AkilliBidik
Bu ülkede kısır döngüler değişmek zorunda.
değiştirmek zorundayız düşünüyorum başka çare bulamıyorum.
Can Kırıkları
"altımdaki zeminin titrediğini
Buyrun muhabbete :)
Omuzuna yaslanıp mandalina kabuğu tırtıkladığım adam, canım rahmetli dedem. İlkokul yıllarında çekilmiş bir resim. Burada mesleki paylaşımlar yapıyorken bu nereden çıktı? Ödev olarak 
Ersin Çelik tarafından verildi diyeyim. Her zamanki gibi baş başa sohbet edip dünyayı kurtarıyorken bir çıkarımımdan bahsettim, yazmak boynuna