Günü

Basık ve ağır bir gök çökünce kapak gibi
Can sıkıntısı ile sızıldanan ruhlara,
Kucaklayarak ufkun bütün bir çemberini
Döker bize bir günü, gecelerden de kara

Kafam kesildikten sonra bir başkasının kafasının kesilmesi umurumda mı ?

Sıradan bir günü oluşturan anları sayarak zamanı parçalarsın, kolaycacık harcarsın, doğduğun topraklarda bir parça toprağın üstünde dolanarak, sana yol gösterecek birini, birşeyi bekleyerek..Yoruldun eve kapanıp yağmuru seyretmekten ve güneşte mayışmaktan.. Daha gençsin ve yaşam uzun, harcayacak vaktin var bugün.. Ve bir gün bakmışsın ki on yılı bırakmışsın ardında.. Kimse söylemez sana koşacağın yeri, başlama işaretini kaçırmışsın.. Ve koşarsın koşarsın güneşi yakalamak için ama güneş batmakta ve dolanmakta tekrar sana görünmek için.. Güneş aynı güneş aslında ama sen yaşlısın artık.. Bir nefeslik ömrün var ve bir gün daha yakınsın ölüme.. Gittikçe kısalmakta yıllar, vakit bulamayacağız galiba..
Tasarılar ya sıfır ya da yarım sayfa karalama.. Umutsuzluğa sarılarak avarelik etmek tatlıdır.. Vakit geçti bitti şarkı, söyleyeceklerim bitmedi ama.