Günümüzü ne kadar iyi anlatan bir söz... İçler acısı!
...
Birisi Neron oluyor. Roma’yı ateşe veriyor. Ateşin alevlerini seyretmekten, çocuklarını, kadınları, şehir sakinlerinin ağlama
inleme ve feryatlarını dinlemekten zevk alıp, şiir söylüyor, resim yapıyor.
Diğeri özgürlükçü bir insan. Gelip kendisini kurtarmaması için polisin gözünden uzak bir yerde, arkadaşından başına benzin
dökmesini istiyor, kibrit çakıp kendini ateşin alevlerine teslim ediyor. Böylece bir milleti, bir insanı, bir insanı korumuş olabilsin.
Karanlık çöktü, kurtlar ulumaya başladı. Hakkın üstü örtüldü, batıl nara atmaya başladı. İrfan ehli davasını yayma konusunda çekimser kaldı. Münker ehli ise evin ortasına kadar girdi.
İnsan türünü gelecekte tehlikeye atacak büyük salgınların çoğu insan elinden çıkması içten değil. İnsanevladının doğal salgınlar karşısında çaresiz kaldığı çağ, muhtemelen sona ermek üzere. Ne var ki o günleri mumla arayabiliriz.