Gönül derdiyle düştüm gurbete ben kaç yıldır Aşk kapısında girdim nöbete ben kaç yıldır Yarime kavuşunca Allaha şükreyledim
Doydum sevda denilen şerbete ben kaç yıldır ...
Hadi ordan yalancı, dedim; acemi şair!!!
Gönül derdiyle düştüm gurbete ben kaç yıldır Aşk kapısında girdim nöbete ben kaç yıldır Yarime kavuşunca Allaha şükreyledim
Doydum sevda denilen şerbete ben kaç yıldır
Diyar-ı gurbete düştüm, vatandan ayrıldım,
Vatan gözümde değil, ah senden ayrıldım.
Sayfa 206
Sonu belli olmayan bir gurbete düştüm...
Sayfa 52Kitabı okudu
Gönül derdiyle düştüm gurbete ben kaç yıldır
Aşk kapısında girdim nöbete ben kaç yıldır
Yarime kavuşunca Allah'a şükreyledim
Doydum sevda denilen şerbete ben kaç yıldır
Sayfa 33 - İletişimKitabı okudu
SADIK BABA (v. 1839)
İmam Hüseyin Deyi
Pir sevdası ile düştüm gurbete
Eğlenirim İmam Hüseyin deyi
Can dayanmaz hasret ile firkate
Kölenirim İmam Hüseyin deyi
Sayfa 263Kitabı okudu
yağmur ve fransızca
Bayramda Eskişehir'deydim. Akrabalarımızla bayramlaşmak üzere eski mahalleye, Kurtuluş Mahallesi'ne gittik, çocukluğumu yaşadığım yere. 19 Mayıs Ortaokulu'ndan bir sınıf arkadaşımla karşılaştım. Birkaç öğretmeni, bazı arkadaşları ve anıları hatırladık birlikte. Sonra Gül öğretmeni hatırlattı arkadaşım, benim hiç unutmadığım Fransızca öğretmenimizi
Aşa idim karlı dağın ardına
Dost selamın gelmez oldu nedendir
Yeni düştüm bir güzelin derdine
Dost selamın gelmez oldu nedendir
İki elim kalkmaz oldu dizimden
Bilmem amel midir yoksa özümden
Ah ettikçe yaşlar gelir gözümden
Sayfa 496 - Kapı YayınlarıKitabı okudu
Çıkma Gurbete
Gönül gurbet ele çıkma
Ya gelinir ya gelinmez
Her dilbere meyil verme
Ya sevilir ya sevilmez
Yürüktür bizim atımız
Yardan atlattı zatımız
Gurbet elde kıymetimiz
Ya bilinir ya bilinmez
Bahçenizde nar ağacı
Kimi tatlı kimi acı
Gönüldeki dert ilâcı
Ya bulunur ya bulunmaz
Deryalarda olur bahrî
Doldur da ver içem zehri
Sunam gurbet elin kahrı
Ya çekilir ya çekilmez
Emrah der ki düştüm dile
Bülbül figan eder güle
Güzel sevmek bir sarp kale
Ya alınır ya alınmaz
Sayfa 88Kitabı okudu
Gurbete düştüm düşeli doğduğum toprak gündüz hayalimde gece düşümde. Her sabah uyanırken kendimi... evimde sanıyorum, bir de bakıyorum ki bilmediğim bir yerdeyim. ...her sabah uyanınca, yalnızlık o kadar yüreğime, o kadar işlemiş ki korkuyorum. Adaya alışıyor, doğduğum toprakları unutmuş gibi oluyorum. Alışmaktan, kendimi unutmaktan korkuyorum.
Sayfa 46 - YKYBaski23Kitabı okudu
