*
Efendimiz birini severken diğerinin hakkını da sonuna kadar gözetecektir.
*
*
Dinini beğenmezlik edipte dönen yoktur, dedin. Tadı kalblerde hissedilen iman işte böyle olur.
*
Dilim seni söylesin, kalbim hep seni ansın
Sevginle çarpmayan kalp göğsümde bulunmasın.
Misk kokan toprağına yüzlerimi sürmeden
Isyan ile çürüyen gözlerim kapanmasın...
Sayfa 294Kitabı okudu
Her insan Yahudi olamazdı. Dünyada sadece Yahudiler iyi olacak Yahudi olmayana düşmanlık beslenecek demek de insafsızlık sayılırdı.
Sayfa 53Kitabı okudu
Nebiyy-i Muhterem(s.a.v.)
Efendimiz, sekiz yıl evvel canına kastedilmiş bir insan olarak ayrıldığı Mekke'yi bu defa putlardan temizlemiş olarak ayrılıyordu.
Sayfa 293Kitabı okudu
En sıkıntılı bir anda verilen söz en geniş imkânlara sahip olunduğu bir anda makbul görülecek, sahibi razı edilecekti.
Sayfa 278Kitabı okudu
Sizden hiç kimse kendi şahsı için arzu ettiğini mü'min kardeşi için de istemedikçe gerçek mü'min olamaz.
Sayfa 249 - Hadis-i ŞerifKitabı okudu
Fetih Hutbesi:
Ey insanlar!... Allah Mekke'yi, gökleri ve yeri yarattığı günde haram kılmıştır. Kıyamet gününe kadar da haram olarak devam edip gidecektir. Allah'a be âhiret gününe imanı olan hiç kimse için burada kan dökmek helâl olmayacaktır, buranın av hayvanı kovalanmaz, ağacı kesilmez, otu biçilmez, yere düşen bir yitiğini almak, ancak sahibini bulma niyetinde alana helâl olur.
Sayfa 237Kitabı okudu
Darbelerin en ağırı da, can yoldaşı olanlardan, akrabadan gelen darbeler olurdu. Dostluk beklediği, yardımcı olacağını kuvvetle ümit ettiği insanın kuyu kazmağa çıkması ve açıkça hakaretlerde bulunması bir başka acı verirdi.
Sayfa 214Kitabı okudu
Nebiyy-i Muhterem Efendimizin konuşmaları çoğu defa kısa ve özlü idi. Lüzumsuz yere konuşmuyor, lüzumundan fazla konuşmuyor, önemli gördüğü cümleleri çoğu defa üç kere tekrar ediyor; bazen üçden fazla da tekrarladığı oluyordu. Karşısındaki cemaati sıkmayan, bıktırmayan, usandırmayan bir konuşma üslubu vardı. Çoğu defa cemaatin "Peygamber Efendimiz bir konuşma yapsa da dinlesek" diyecekleri derecede dinlemeye arzulu oldukları zamanları seçiyordu.
Sayfa 197Kitabı okudu
İnsan tabiatı ağlamayı gerektirirdi. Bu durumda ağlamak, göğüslerde biriken derdi ve elemi bir dereceye kadar azaltırdı.
Sayfa 183Kitabı okudu
Allah yolunda küfür ve şirk ehli ile savaşın, ama ihanet etmeyin. Halinizi değiştirmeyin. Hiçbir çocuğu, kadını, ihtiyarı, ibadethanelere çekilen din adamlarını öldürmeyin. Hurma veya başka ağaçları kesmeyin, evleri harap etmeyin.
Sayfa 176 - Hadis-i ŞerifKitabı okudu
Kur'an "Hiç bir canlı nerede öleceğini bilmez"buyurmuş, Peygamberlerin en büyüğü de bu ayeti açıklarken"Yüce Allah, bir kimsenin ruhunu bir başka yerde alscaksa o kul için öleceği yerde bir ihtiyaç çıkarır" buyurmamış mı?
Sayfa 176Kitabı okudu