Gece en çok kime kucak açar?
Arsız olan her umuda...
Yazmak için bahane arayana...
Gündüz gürültüde duyulmayan her bir his ritmine...
İşin düşünmek mesela, yazmak. Yazmasan çıldıracaksın. Durmalı mısın gürültüde? Çıldırcağını bile bile. Öleceğini bile bile. Düşmana değil, gürültüye yenileceğini bile bile.
Wisława Szymborska
"Ne yazık ki şiir gürültüde, kalabalıkta, otobüste doğmuyor. Dört duvar olmalı ve telefonun çalmayacağından emin olunmalı. Yazmanın anlamı budur."
Gürültüde Yazmak
Yazı, dün, bugün ve yarındır; hepsi birden, tek tek hiçbiri değil.
Bir defter al kendine. Küçük bir defter, cebe sığacak büyük- lükte. Herkes yazar olmak zorunda değil ama herkes yaz- mak zorunda. Kin biriktirip yarına bugünün rezaletini aktarmak için değil. Bugünün gürültüsünden kaçmak için değil. Dünü aklına kazıyıp durmak için de değil. Devam ettiğini kendine göstermek için yaz. Devam edeceğini yaz o deftere. Çünkü ceylanlar, balıklar ve yırtılan tomurcuklar bu bil- giyle devam ettiriyor dünyayı. Onlardan geri kalma.
En büyük ilham inançtır unutamazsın
Yazmak hapşırmak gibidir, geldi mi tutamazsın
Hapsetsen de çığlıklarını duyarsın
Bu gürültüde vicdanını uyutamazsın
Gecenin sükunetini böler aniden
Terkediş üzerine söylenmiş maniler
Kulağım işitmiyor karanlığı ahiren
Karanlık seni bulamaz Zahidem
Ama sen karanlığı yere tükürebilirsin
Sevdiğini bağır, kükre bilinsin
Çekilmez inan, bu koca külfet ilimsiz
Ağzından bir dua çıksın, bağrına bin insin Canfeza/Dua