Ne Dersin Bu Akşam
Ne dersin bu akşam, sen garip kişi, sen biçare,
Ya sen kalbim, sen ki vaktiyle çiğnendin ey kalbim,
Ne dersin, en güzel, en iyi, en sevgili yâre,
İlâhi bakışıyla nasıl şenlendin ey kalbim?
-Feda olsun gururumuz onu övmek yolunda!
Dünyaya değer, emreden sesindeki tatlılık
Meleklerin kokusu var o latif vücudunda;
O gözler bize esvap giydirir sâfi ışık.
İsterse geceleyin ıssızlık içinde olsun,
İsterse sokakta kalabalık içinde olsun,
O hayal havada rakseden bir meşale her dem!
Bazan da konuşur: "Ben güzelim emrediyorum,
Hatırım için yalnız güzel sevmeni istiyorum; Baş koruyan meleğim ben, ilham perisi Meryem!"
Sayfa 267 - Can Yayınları, Çeviri Şiirler, Charles BaudelaireKitabı okudu
Ama dostluğumuzun geçmişi, vicdanınızı uyandırmaya ve itiraf etmenizi - gururumuz bunu müsade etmez- değilse bile, en azından hissetmenizi - ki bu sizin iyiliğiniz için gerekli - sağlamaya çabalamadan, bu kadar aptalca, bu kadar kötücül ve bu kadar alçakça hareketlerde bulunmanızı engellemek zorunluluğu yaratıyor bende.
.
Sayfa 57 - YKYKitabı okudu
Ha-ha.
“Bir başka nokta daha: öyle bir yarım yamalaklığımız var ki, bizim dramımız, trajedimiz, akıl almaz bir biçimde gelişiyor. Ayrıca, bir trajedinin içinde olduğumuzun farkında bile değiliz. Çok güzel yaşayıp gittiğimizi sanıyoruz. İktidardaki adamlar da, bu sanıyı bütün millet adına dile getiriyorlar. Birkaç aydın dışında bunu anlayan yok gibi. O aydınlar da, sosyal bir takım sözler ediyorlar. Psikolojik yönü boşlukta kalıyor bu meselenin. İnsanlarımız, bu kötü yaşantıyı dile getirmenin, ‘muhalefet yapmak’ olduğunu sanıyorlar. Yapanlar bile, ‘muhalefet yaptıklarını’ sanıyor bir bakıma. Aslında bir yanlış anlama olduğu halde, anlaşıp gidiyorlar. Bir ‘mış gibi yapmak’ tutturmuşlar; arabalar yürüyor ya, ekmek yapılıyor ya, iyi kötü suyumuz geliyor ya... mesele yok. Bir taklid yapıyoruz ve Batıya bile kendimizi kabul ettirdiğimiz anlar oluyor (Bir futbol maçında yeniveriyoruz onları.) Ya çocuksu gururumuz! Beğenilmezsek hemen alınıyoruz, Batılılara iftiralar ederek kendimizi temize çıkarmak için didiniyoruz. İyi aile çocukları arasında, onlara çamur atan mahalle çocuğu gibiyiz. Ben buna saflık diyorum ve genel anlamda bir sempati duyuyorum. İçinde yaşarken de öfkeyle tepiniyorum.”
Sayfa 26Kitabı okudu
Milli gururumuz Alper Gezeravcı'nın uzaydaki ilk sözü yüce Atamızdan olmuş;
"istikbal göklerdedir"
Biz haklı ile haksızı ayıramıyacak kadar acaip bir hayat yaşıyoruz.
Egoizmimiz,
gururumuz ve
bitmez tükenmez maddi ihtiyaçlarımız
gözlerimizi kör ediyor, bizi kirli birer insan yapıyor.
lşte bugün hak yerine şiddetle idare edilen o kontrolsuz siyasi akımlara toplum halinde, bu sebepten yöneliyoruz.
Yine bu sebepten, müthiş yalnızlık hallerimizden, sade vicdanımızı hesaba çekmek zamanını ve zevkini bulduğumuz büyük felaket anlarında kurtulabiliyoruz.
İşte o zaman, etrafımızı ceviren sonsuz boşluğu ve acılardan kurtulmak için bize lazım olan gücün yokluğunu anlayabili yoruz.
...
Bundan ancak, diğergamlığın sesi ile kurtulabileceğiz.
Bu ses bizi mutlak temizlik ihtiyacına - ya da daha çok hoşunuza giderse- Allah ihtiyacına götürecektir.
Sayfa 44
